Αστεροειδής 2000 RD53

Κανένας δεν πρόκαμε να δει
τον αστεροειδή που μας την έπεσε.
Διότι έτρεχε ως σφαίρα πυρός
και μας την άναψε στα Ιμαλάϊα
άϊα, άϊα, άϊα δεν προκάμε να πούμε.
Διότι θάφτηκαν διαμιάς τα όμματα
μέσα στα χώματα.
Διότι έσβησαν αστραπηδόν
όλα τα φώσια των εγκεφάλων.
Έμειναν μόνο τα οικόπεδα
περιφραγμένα, τοπογραφημένα,
με όρια και σύνορα,
ιδιόκτητα οικόπεδα σοβαρών
ανθρώπων ιδιοκτητών
με προσωπικότητα σπουδαία πριν
-τι σου είναι ο άνθρωπος!-
-στραγάλι γι’ αστεροειδή-
-ναι, ναι, στραγάλι-
και εντός των οικοπέδων
τα πτώματα των οικοπεδούχων τώρα
παρήλαυναν οριζοντίως
τσουρουφλισμένα ως κάρβουνα,
ενώ οι ακτήμονες ετάφησαν
στη θάλασσα νομίζω, ως δάκρυα.

Αστεροειδής 2000 RD53
μπαμ, μπουμ, σκόνη μεγάλη
ως τιμωρία του άπληστου.
Εκατό χρόνια συννεφιά.
Αυτή τη φορά
το είδος που εξέλειπε
ήταν ο ανθρωπόσαυρος.
Ξέρετε,
αυτός που προσπαθούσε τόσα χρόνια
να κάμει τη δουλειά του αστεροειδή μόνος του
και δεν τα κατάφερνε…,
έ…αυτός.

ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΡΣΟΥΡΗΣ
Από τη συλλογή "ΖΩΜΟΣ ΦΩΤΟΣ"