Με δάκρυα στα μάτια, επαναδημοσιεύω...

Με δάκρυα στα μάτια, επαναδημοσιεύω αυτό που δημοσίευσα την επομένη των εκλογών του Γενάρη του 2015...Τι άλλο να σας πω; Μια λέξη μόνο κυριαρχεί στο είναι μου:

Απελπισία...

26 Ιανουαρίου 2015 ·
Ψήφισα

Ψήφισα σήμερα
για ένα καλύτερο αύριο πάλι,
ελπίζοντας να μην απογοητευτώ ξανά.
Αισιοδοξώντας πως δεν θα προδοθώ πάλι
και πως η ψήφος μου δεν θα είναι ξανά το άλλοθι
εκλεγμένων κυβερνητών
που θα με ποδοπατήσουν,
θα με ξεπουλήσουν,
θα με δολοφονήσουν.
Ψήφισα με την επιθυμία η δημοκρατία
να ξαναγίνει αληθινή
και να απαλλαγεί
από τον κοινοβουλευτικό φασισμό της.
Ψήφισα με την ελπίδα πως οι νόμοι
θα πάψουν να στήνουν κάγκελα
στην καθημερινότητά μου
και πως θα υπηρετήσουν την ελευθερία μου
και όχι τη δουλικότητά μου.
Ψήφισα με το όνειρο πως η δικαιοσύνη
θα απονέμεται από δίκαιους ανθρώπους,
γενναίους και ικανούς
να ενισχύσουν τα θεμέλια της δημοκρατίας.
Ψήφισα ευελπιστώντας πως θα γλιτώσω
από το τέρας του Τραπεζιτικού Ναζισμού
που με τα πλοκάμια του απομυζά
τον πλούτο και τις ψυχές της ανθρωπότητας.
Ψήφισα αγωνιώντας για την παιδεία,
για την υγεία, για τη σωματική και πνευματική ευτυχία,
για τις τέχνες, για όλα όσα
με μεταγάγουν από το επίπεδο του ζώου
στα ύψη της ανθρωπιάς.
Ψήφισα για το πάθος εκείνο
που με αγάπη θα καταχτήσει τον κόσμο
και θα με αποαιχμαλωτίσει από τα δεσμά
του μονεταριστικού κατοχικού στρατού,
θα πολεμήσει και θα εξαφανίσει
την απληστία των ολιγαρχών του χρήματος
και θα μοιράσει δίκαια τον πλούτο των εθνών
στα έθνη και στους πολίτες.
Ψήφισα αναζητώντας
την ευτυχία και όχι την ευμάρεια,
την ευδαιμονία και όχι την καλοπέραση,
την ισότητα και όχι τον ανταγωνισμό,
την αδερφοσύνη και όχι το μίσος.
Ψήφισα για να υποστηρίξω
τον πλούτο της ψυχής μου προπαντός
κι όχι για να εξασφαλίσω
τα πρόστυχα, τα πλαστικά υλικά αγαθά
της υπερκατανάλωσης
που μόνο πιότερη κοπριά
με κάνουν να παράγω.
Ψήφισα με τον πόθο να ζήσω ανθρωπινά
μέσα στη ζούγκλα των ανθρώπων.
Ψήφισα για να ζήσω ελεύθερος,
άφοβος, ατάραχος και δίκαιος
εν μέσω ελεύθερων, άφοβων,
ατάραχων και δίκαιων ανθρώπων.
Ψήφισα για ένα κράτος δικαίου
που θα με στηρίζει,
αντί να με κατακρημνίζει.
Ψήφισα για να κυβερνήσει η φαντασία
που αναζητά
των ιδεών και των πραγμάτων την ουσία.
Ψήφισα στο όνομα της Δημοκρατίας,
ποθώντας οι εκ της ψήφου μου κραταιοί
να μην κρατούν και επικρατούν
και κουμαντάρουν κατά το δοκούν
το Δήμο,
μα με βαρειές συνέπειες ευθύνης,
δήμευση περιουσίας έως σανδάλων
ή και θάνατο ακόμα δηλαδή,
για όσα ανήθικα ή από αμέλεια
ή από συμφέρον του εαυτού τους
ή από εκμαυλισμό τους θα διαπράξουν,
προδίδοντας την ψήφο και τους πόθους του λαού,
έχοντας άλλοθι το ότι είναι εκλεγμένοι.
Ψήφισα δημοκρατικά, ελπίζοντας
πως το αγελαίο γένος των ανθρώπων
θα καταφέρει κάποτε
δια του πνεύματος να υποτάξει την ύλη
και πως το «Εμείς» δεν θα εκφυλιστεί
σε εξουσία ολιγαρχών πάλι,
αλλά σε δύναμη των πολιτών θα αναδειχθεί,
που μάχονται για αξιοπρεπή ζωή
μέσα σε Μία με σοφία ευνομούμενη Πολιτεία.
Ψήφισα το μη χείρον,
ξέροντας πως το βέλτιστον
δεν είναι εύκολο να τ’ απολαύσω,
όσο ακόμα αγελαίος θα είμαι,
όσο έρμαιο των υλικών μου αναγκών
κι αυτού του άτιμου, του φόβου του θανάτου
θα παραμένω.
Ψήφισα μ’ ένα βαρύ αίσθημα μέσα μου.
Πως πρέπει να πασχίσω.
Πως πρέπει να συντρίψω τον συμβιβασμό.
Πως πρέπει να παλέψω για το υπερβατό.
Πως και η Ουτοπία κάποτε
μπορεί να βρει τόπο και τρόπο.
Ψήφισα με μιαν ευχή και με μιαν ελπίδα.
Πως δεν θα ξαναπροδοθώ.

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης

Απ' το Ουάου ως το Ουαί, μια θλίψη απέραντη...ο φασισμός χτυπά την πόρτα μας , αδερφια...αλί, αλί, αλί!!