ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΗΠΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ-ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗ
O χρόνος, ο χαζορολογάς, τα ρολόγια μ' όλα έχει χαλάσει. Ένα μόνο ρολόι που χτυπάει τικ-τάκ

είν' η καρδιά μου, που μετράει την αγάπη που πετάει στα όνειρά μου.

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣE ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΕΝΤΩΣΟΥ, Ω ΨΥΧΗ ΜΟΥ, Ν' ΑΨΗΛΩΣΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΟΝΤΟΥΣ,ΚΑΛΟΤΥΧΗ!







Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Αναζητώντας μια καρδιά στους βράχους



Ενός κοριτσιού την καρδιά αναζητά
 πάνω στους βράχους η σκιά του ποιητή.
Μα βράχος κι η καρδιά του κοριτσιού που λείπει
και σκίζοναι εκεί τα όνειρα του ανεμοπαρμένου.
Σκίζονται μες στην μοναξιά,
καθώς τους θαλασσόβραχους και τη βραχοκαρδιά
 παλεύουν ν' αποχτήσουν...

Γλυκό το αίμα των πληγών σου ποιητή!
Καθώς μες στην αλμύρα πέφτει,
θαλασσολούλουδα ποτίζει,
πίνει αφρό, χάνεται μες στα τρίσβαθα
...εκεί που η αγάπη 
με τον έρωτα κοιμάται αγκαλιασμένη
και προσμένει
απ' το βυθό ως τον αφρό
να γίνει ευτυχισμένη.

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης
Από την ΕΝ ΠΛΩ

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Νύχτα



μια νύχτα

Κι έγινα σε μια νύχτα αιωνόβιος,
καθώς κυλιόσουν μέσα μου αγάπη.
Αμ τι θαρρείς πως είναι ο χρόνος; Αίμα;
Ψέμα είναι, τρυφερό, της μια στιγμής.
Τυφλό, σαν τον τυφλό το ρολογά
που σκάρωσε το σύμπαν
κι ύστερα άραξε φαρδύς πλατύς
ανάμεσα στο τίποτα και στ’ άπειρο,
κοιτώντας δίχως μάτια
την ομορφιά της ύπαρξης.
Έτσι ακριβώς,
όπως εγώ κοιτάω εσένα
από το φως σου απλά τυφλός,
αιώνιος σφυγμός  στης μιας νυχτός
σε βίο που διαστέλλεται,
σαν σύμπαν δίχως άκρα.
Μια νύχτα μόνο!
Πόσο μεγάλος που είναι
της ψυχής  ο χρόνος,
καθώς το σώμα της γεννά,
την ώρα που κυλιέται αφανέρωτα
 στον έρωτα,
καθώς οδεύει απ' το παν στο πουθενά!!!


ΓΙΩΡΓΗΣ ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗΣ
Από την "ΚΑΘ' ΟΔΟΝ"