ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΗΠΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ-ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗ
O χρόνος, ο χαζορολογάς, τα ρολόγια μ' όλα έχει χαλάσει. Ένα μόνο ρολόι που χτυπάει τικ-τάκ

είν' η καρδιά μου, που μετράει την αγάπη που πετάει στα όνειρά μου.

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣE ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΕΝΤΩΣΟΥ, Ω ΨΥΧΗ ΜΟΥ, Ν' ΑΨΗΛΩΣΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΟΝΤΟΥΣ,ΚΑΛΟΤΥΧΗ!







Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Με δάκρυα στα μάτια, επαναδημοσιεύω...

Με δάκρυα στα μάτια, επαναδημοσιεύω αυτό που δημοσίευσα την επομένη των εκλογών του Γενάρη του 2015...Τι άλλο να σας πω; Μια λέξη μόνο κυριαρχεί στο είναι μου:
Απελπισία...
26 Ιανουαρίου 2015 ·
Ψήφισα
Ψήφισα σήμερα
για ένα καλύτερο αύριο πάλι,
ελπίζοντας να μην απογοητευτώ ξανά.
Αισιοδοξώντας πως δεν θα προδοθώ πάλι
και πως η ψήφος μου δεν θα είναι ξανά το άλλοθι
εκλεγμένων κυβερνητών
που θα με ποδοπατήσουν,
θα με ξεπουλήσουν,
θα με δολοφονήσουν.
Ψήφισα με την επιθυμία η δημοκρατία
να ξαναγίνει αληθινή
και να απαλλαγεί
από τον κοινοβουλευτικό φασισμό της.
Ψήφισα με την ελπίδα πως οι νόμοι
θα πάψουν να στήνουν κάγκελα
στην καθημερινότητά μου
και πως θα υπηρετήσουν την ελευθερία μου
και όχι τη δουλικότητά μου.
Ψήφισα με το όνειρο πως η δικαιοσύνη
θα απονέμεται από δίκαιους ανθρώπους,
γενναίους και ικανούς
να ενισχύσουν τα θεμέλια της δημοκρατίας.
Ψήφισα ευελπιστώντας πως θα γλιτώσω
από το τέρας του Τραπεζιτικού Ναζισμού
που με τα πλοκάμια του απομυζά
τον πλούτο και τις ψυχές της ανθρωπότητας.
Ψήφισα αγωνιώντας για την παιδεία,
για την υγεία, για τη σωματική και πνευματική ευτυχία,
για τις τέχνες, για όλα όσα
με μεταγάγουν από το επίπεδο του ζώου
στα ύψη της ανθρωπιάς.
Ψήφισα για το πάθος εκείνο
που με αγάπη θα καταχτήσει τον κόσμο
και θα με αποαιχμαλωτίσει από τα δεσμά
του μονεταριστικού κατοχικού στρατού,
θα πολεμήσει και θα εξαφανίσει
την απληστία των ολιγαρχών του χρήματος
και θα μοιράσει δίκαια τον πλούτο των εθνών
στα έθνη και στους πολίτες.
Ψήφισα αναζητώντας
την ευτυχία και όχι την ευμάρεια,
την ευδαιμονία και όχι την καλοπέραση,
την ισότητα και όχι τον ανταγωνισμό,
την αδερφοσύνη και όχι το μίσος.
Ψήφισα για να υποστηρίξω
τον πλούτο της ψυχής μου προπαντός
κι όχι για να εξασφαλίσω
τα πρόστυχα, τα πλαστικά υλικά αγαθά
της υπερκατανάλωσης
που μόνο πιότερη κοπριά
με κάνουν να παράγω.
Ψήφισα με τον πόθο να ζήσω ανθρωπινά
μέσα στη ζούγκλα των ανθρώπων.
Ψήφισα για να ζήσω ελεύθερος,
άφοβος, ατάραχος και δίκαιος
εν μέσω ελεύθερων, άφοβων,
ατάραχων και δίκαιων ανθρώπων.
Ψήφισα για ένα κράτος δικαίου
που θα με στηρίζει,
αντί να με κατακρημνίζει.
Ψήφισα για να κυβερνήσει η φαντασία
που αναζητά
των ιδεών και των πραγμάτων την ουσία.
Ψήφισα στο όνομα της Δημοκρατίας,
ποθώντας οι εκ της ψήφου μου κραταιοί
να μην κρατούν και επικρατούν
και κουμαντάρουν κατά το δοκούν
το Δήμο,
μα με βαρειές συνέπειες ευθύνης,
δήμευση περιουσίας έως σανδάλων
ή και θάνατο ακόμα δηλαδή,
για όσα ανήθικα ή από αμέλεια
ή από συμφέρον του εαυτού τους
ή από εκμαυλισμό τους θα διαπράξουν,
προδίδοντας την ψήφο και τους πόθους του λαού,
έχοντας άλλοθι το ότι είναι εκλεγμένοι.
Ψήφισα δημοκρατικά, ελπίζοντας
πως το αγελαίο γένος των ανθρώπων
θα καταφέρει κάποτε
δια του πνεύματος να υποτάξει την ύλη
και πως το «Εμείς» δεν θα εκφυλιστεί
σε εξουσία ολιγαρχών πάλι,
αλλά σε δύναμη των πολιτών θα αναδειχθεί,
που μάχονται για αξιοπρεπή ζωή
μέσα σε Μία με σοφία ευνομούμενη Πολιτεία.
Ψήφισα το μη χείρον,
ξέροντας πως το βέλτιστον
δεν είναι εύκολο να τ’ απολαύσω,
όσο ακόμα αγελαίος θα είμαι,
όσο έρμαιο των υλικών μου αναγκών
κι αυτού του άτιμου, του φόβου του θανάτου
θα παραμένω.
Ψήφισα μ’ ένα βαρύ αίσθημα μέσα μου.
Πως πρέπει να πασχίσω.
Πως πρέπει να συντρίψω τον συμβιβασμό.
Πως πρέπει να παλέψω για το υπερβατό.
Πως και η Ουτοπία κάποτε
μπορεί να βρει τόπο και τρόπο.
Ψήφισα με μιαν ευχή και με μιαν ελπίδα.
Πως δεν θα ξαναπροδοθώ.

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης
Απ' το Ουάου ως το Ουαί, μια θλίψη απέραντη...ο φασισμός χτυπά την πόρτα μας , αδερφια...αλί, αλί, αλί!!

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Κάτι σαν έρωτας που μοιάζει

Κάτι σαν έρωτας που μοιάζει

Σήμερα κλάδεψα τις τριανταφυλλιές μου.
Είναι αλήθεια πως πληγώθηκα,
δεν είναι εύκολη δουλειά
το χάδι πάνω σ' ακανθώδες κάλλος.
Μα τί και πως πληγώθηκα;
Σαν τις ποτίσω με το αίμα μου,
εξαίσια φουντώνουν και το πορφυρό μου
όλο το πίνουνε προς δόξαν του Θεού,
μα και δική μου!
Κι,  Άνοιξη,  όλο μου το δίνουν πίσω
στα πέταλά τους να το πιω.
Ναι , τις λατρεύω μ' όλα τους τ' αγκάθια.
Κι όσο κι αν μου τρυπούν τα δάχτυλα,
τόσο και πιο πολύ θα τις χαϊδεύω!
Για να παλεύω την εκ φύσεως μοναξιά μου
μ' εκείνες, που μες στη φύση τους μονάχα,
μέσα στον τέλειο κύκλο της ζωής τους
μια με γαληνεύουν, μια μ' εκτοξεύουν αψηλά,
πιο πάνω κι από τ' άνθη τους τα τόσο ηδονικά,
πιο πάνω κι από τον ηδύ τον πόνο  
των μικρών τους τρυπημάτων.
Τον πόνο που στο ένα εντέλει οδηγεί.
Στη σμίξη των αρχέγονων αιμάτων.


Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης 

Από την 'ΕΡΩΤΑΡΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΔΑΚΡΥΩΝ"

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Νιφάδα του χιονιού


Νιφάδα που αγγίζει κορφή κυπαρισσιού
και στα μαλλιά σκαλώνει ωραίου κοριτσιού.
Ελλάδα μου, Ελλάδα , λευκότατη χαρά
σου φέρν' η βοριαλάδα ως κάτω στο Νοτιά.
Νά 'μουν κι εγώ κλωνάρι στο πέπλο του χιονιού
και να 'ρθει να με πάρει ο Ήλιος του Μαγιού.
Να 'μουν κι εγώ μια πέτρα στην πλάτη του βουνού,
ν' αντέχω τους χιονιάδες και τ' άλλα τ' ουρανού. 
Κρυφό φιλί σού στέλνω πατρίδα μου ακριβή
που σ' έχω μες στο στέρνο ό,τι καιρός κι αν ΄ρθεί.
Κι εσείς όπου κοιμάστε στο χώμα κάτω εκεί,
λευκότατες μου αγάπες που άρπαξε η γη,
το χιόνι αν σας κρυώνει, θα ρθω ζεστός εγώ,
γονείς μου που κοιμάστε στο χώμα το λευκό.
Νιφάδα που στραγγίζει στη ρίζα μου υγρή!
Χειμών' αγαπημένε! Πατρίδα μου λευκή!


Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης
Φωτο χθεσινή, από τα χωράφια μας στο χωριό μου, το Δρυμώνα, χιόνι πάλλευκο στο νησί μουμετά από ακριβώς 30 χρόνια. Ελπίδας μήνυμα.
Φωτο. Ελπίδα Μαριάτου

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

Η ΚΑΣΑ

Η ΚΑΣΑ
Ρεαλιστική Κωμωδία σε έξι σκηνές


Τα πρόσωπα

Ο Ανάργυρος , ο αργυραμοιβός
Ο Παπαρσένης
Ο Αρίστος
Ο Χαράλαμπος
Η Φλούτουρα, η πουτανίτσα


  
Σκηνή 1η
Στο γραφείο του Ανάργυρου. Ο Ανάργυρος χαϊδολογάει το χρηματοκιβώτιό του και μονολογεί.

ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ: …μα ναι..όχι..όχι, εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους, είναι βέβαιο, εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους, (κοιτάζεται στον καθρέφτη) Γεια σου, ρε Ανάργυρε!!…..ανόητοι βρε οι άλλοι, ανόητοι αρσενικοί όλοι τους, έτοιμοι να ερωτευτούν. Ρε δεν μας χέζετε, κύριοι, σιγά μην πάω εγώ να ερωτευτώ το πάσα ένα θηλυκό. Και τι θα καταλάβεις, ρε κύριε, αν καταχτήσεις την Μαίριλυν Μονρόε; Θα στα φάει καλά καλά, θα σε κερατώσει κιόλας κι εσύ θα καμαρώνεις πως έχεις γυναικάρα…χαχαχα ζώον τετράποδο…
Όχι ..όχι…εγώ δεν είμαι σαν εσάς, ανόητα πλάσματα που το μυαλό σας το έχετε διαρκώς ανάμεσα στα σκέλια μιας γυναίκας.
(Πηγαίνει μπροστά στην εικόνα του Χριστού και σταυροκοπιέται….)
Μα το Θεό! Σ’ ευχαριστώ πολύ, Κύριε, που μ’ έπλασες εμένα αλλιώτικο απ’ τους άλλους. Θα σ’ ευγνωμονώ και μετά θάνατο, στο υπόσχομαι, αν μπορώ δηλαδή τότε, Εσύ κανόνισέ το……αλλά τώρα πολύ σ’ ευχαριστώ. Τι τυχερός! Εγώ ποτέ μου δεν ερωτεύτηκα γυναίκα ( κοιτάζεται πάλι στον καθρέφτη). Τυχερός σου λέω, Ανάργυρεεεε! Μπορεί ποτέ γυναίκα να σου φέρει χρήμα, μωρέ;;Μόνο να σου αρπάξει μπορεί. Αποδεδειγμένα . Όπως και να την έχεις την γυναίκα, πλερώνεις, όλο πλερώνεις, ξοδεύεις διαρκώς. Και γιατί; Για ένα κρεβάτι. Πέντε λεπτών υπόθεση. Σιγά ρε, το κάνω και μόνος μου και τσάμπα, ρε μαλάκες. Δεν λέω, άμα πετύχεις καμιά αξιοπρεπή πουτάνα μπορεί και να τα οικονομήσεις…δεν λέω…αλλά είναι εύκολο να βρεις αξιοπρεπή πουτάνα σήμερα; Αμ…σήμερα όλες κάνουν πως στο δίνουν δωρεάν και στ’ αρπάζουν εκ του πλαγίου. Πονηρεεεεές. Διαόλου κάλτσες οι γυναίκες σου λέω, μάλλον ο ίδιος ο διάολος είναι. Γιατί νομίζεις θέλει εκατό ζευγάρια παπούτσια η κάθεμιά τους; Διότι ο διάολος έχει πολλά ποδάρια. Κοστίζουν , πανάθεμά τες, κοστίζουν. Ενώ η κάσα μου, η κασόνα μου, η χρηματοκιβωτιάρα μου, η κουκλάρα μου! Μια φορά πλήρωσα για να την αγοράσω. Αυτό ήταν, δεν ξαναξόδεψα γι’ αυτήν ούτ’ ένα σεντ κι αυτή όλο μου φέρνει, η καλή μου.  Αααα…Όχι..όχι…δεν θα με ξεγελάσουν εμένα οι θηλυκές με τα θέλγητρά τους. Καμπύλες σου λέει. Όχι, κύριε, εγώ δεν γουστάρω κωλοκαμπύλες, εμένα μου αρέσουν οι ευθείες, οι γωνίες, τα τετράγωνα...ουφ…
Δείτε ρε ανόητοι μωρόχαβλοι μουνόδουλοι άντρες , δείτε τι ερωτεύεται ένας ξύπνιος ανήρ. Εγώ ρε, από παιδί, να τούτη εδώ τη κουκλάρα ερωτεύτηκα, την κάσα μου. Είμαι ξύπνος εγώ, εεεεε ζώα, είμαι ξύπνος!  Εντάξει….είναι λίγο κρύα, δεν λέω, είναι και βαριά, μαντέμι βλέπεις το κορμί της, αλλά αυτή είναι ερωμένη μωρέ. Η κάσα μου ρε ζούμπερα. Ελάτε ρε να σας μάθω εγώ τι είναι ηδονή. Να βγάζεις απαλά από το παντελόνι σου το κλειδάκι και τσουπ, να το χώνεις στην τρυπούλα της, να το γυρίζεις τρεις στροφές,…να ετσι..κλικ..κλικ…κλικ και να σου δίνεται αυτή, ν’ ανοίγεται και να μπαίνεις μέσα και να βλέπεις το θησαυρό, το χρυσάφι και το ασήμι και τα διαμάντια ζεστά ζεστά μες στην κοιλιά της και να λες δικά μου είναι όλα τούτα, παιδιά μου, εγώ την γκάστρωσα, με σιγουριά το λέω, εγώ την γκάστρωσα, κανείς πατέρας τόσο σίγουρος όσο εγώ. Έχει, μωρέ, ανώτερη ηδονή από τούτην;;
(Αγκαλιάζει σφιχτά την κάσα, τη σφίγγει δυνατά και την φιλάει με πάθος ..παραληρεί)..
Κάσα μου, αγαπημένη μου ερωμένη, δεν έχει από σένα άλλην θηλυκιά πιο φουντωμένη..κάσα μου, κασόνα μου, κασούλα μου, μοναδκή κασάρα μου….
( την σφίγγει ακόμα πιο πολύ και κουνιέται πάνω της σαν να της κάνει έρωτα κι εκείνη τη στιγμή ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα ο Παπαρσένης)
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: Μνησθητί μου Κύριε!!!!! Τι κάνεις εκεί μωρέ Ανάργυρε; Πηδάς μωρέ την κάσα;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ (πετάγετε τρομαγμένος)….ωωωω….όχι παπά μου….όχι …την χαϊδολογούσα λίγο…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: Τι την χαϊδολογούσες,  μωρέ κακομοίρη, που συ κουνιόσουνα απάνω της σαν τράγος πάνω σε παρθένο ρίφι; Την κάσα μωρέ βρήκες να βατέψεις;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ: …όχι..όχι παπά μου… πίστεψέ με… δεν έκανα αυτό που είδες..
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: Είδα καλά! Δεν με γελούν τα μάτια μου εμένα, πήδαγες την κάσα, δαιμονισμένε.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ: Ωχχχχχχ… δεν με καταλαβαίνεις , μωρέ Παπαρσένη… μια εξομολόγηση της έκανα απλά..μια εξομολόγηση.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: Ερωτική όμως.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ: Ε.. ναι..κάπως ερωτική …της έλεγα πως για μένα δεν υπάρχει πιο ερωτεύσιμο θηλυκό από εκείνην, η κάσα μου είναι ο μεγάλος μου έρωτας.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: Φιλάργυρε αμαρτωλέ! Την κάσα σου βρήκες να ερωτευτείς, μωρέ;;. Ένα άψυχο μαντεμένιο πράγμα; Και τι της έλεγες δηλαδή;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ: Ε..να, της έλεγα πως και η Μαίρυλιν Μονρόε να ’ρχόταν ζωντανή εδώ δα και να μου τριβόταν, εγώ την κάσα μου θα προτιμούσα.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: (τον μουντζώνει) Πάρτα βλάκα! Αν ζωντάνευε η Μαίρυλιν και μου την έπεφτε εμένα, θα πέταγα και ράσα και καρναβά και πετραχήλια και μην τον είδατε τον Παπαρσένη… στην κόλαση μαζί της…
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ: εεε.. εσύ είσαι πιο ζωηρός … Καθένας με τα γούστα του, παπά  μου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: Άκου , το ζώον, να γαμεί την κάσα… Η κάσα είναι πράμα του διαόλου, βρε. Τέλος πάντων..μεγάλη αμαρτία έκανες, αλλά ας είσαι συγχωρεμένος γιατί σε έχω ανάγκη σήμερα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ (Αγριεύει) Μη λες πολλά… Και το παγκάρι τίνος είναι; Του διαόλου επίσης, φαντάζομαι. Κάσα δεν είναι και αυτό;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ. Είναι κασόνι του Θεού αυτό μωρέ, όχι ενός καρμίρη. Στο Θεό πάει το χρήμα από το παγκάρι και στους φτωχούς.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ. Αλλά όλο κάποιο ευρουδάκι ξεφεύγει και προς τις εφτά κοιλιές σου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Άσε τις φιλοσοφίες τώρα. Θα μπορέσεις μωρέ, για να συγχωρεθείς για τις απατεωνιές σου, να χαρίσεις πεντέξι χιλιάδες στην εκκλησία που θέλομε να κάμομε μία φιλανθρωπία;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Πεντέξι;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Ναι..πεντέξι.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Ο κώλος σου να φέξει, παπά.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Κι ο δικός σου να στουμπώσει, αχόρταγε. Θα δώσεις μωρέ για την φιλανθρωπία;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Εγώ δεν είμαι φιλάνθρωπος, Παπαρσένη, είμαι απλά άνθρωπος. Μ’ ένα μικρό κουσούρι κι εγώ, σαν όλους τους ανθρώπους. Να θέλω όλα τα λεφτά μόνο για μένα. Φιλάνθρωπος δεν υπήρξα ποτέ.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Μικρό, μωρέ,  το λες αυτό το κουσούρι;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Σε σχέση με το κουσούρι του διάκου σου, ας πούμε, ναι , μικρό το βλέπω.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Εκείνος ό,τι κάνει, το κάνει για τον εαυτό του και για το κέφι του. Δεν βλάπτει άλλους. Σου πείραξε ποτέ τον δικό σου πισινό; Ενώ εσύ καταστρέφεις τις ζωές και σκοτώνεις  τις ψυχές όσων πέσουν στην ανάγκη σου. Δώσε μια δωρεά στην  εκκλησιά, για να εξιλεωθείς, καρμίρη γρουσούζη.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Καλά..καλά… σας ξέρω τους παπάδες. Για να προστατέψεις το κύρος της εκκλησίας μπορεί και να μου αποδείξεις τ’ απίθανα «ως λένε οι γραφές τέκνα μου και  ο Θεός μάλλον αδελφίζει». Δεν έχετε βρε ιερό και όσιο μερικοί από εσάς, αναμάρτητοι. Λίγοι είστε Χριστιανοί αληθινοί. Σας ξέρω, τι τοκογλύφοι ψυχών είστε.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Άσε τα πούστικα κι απάντα μου σ’ αυτό που σε ρώτησα. Θα δώσεις μερικά μετρητά δωρεά στον Άγιο μας για τη φιλανθρωπία μας; Και κάτι ακόμα επ' ευκαιρία. Για να σωθείς ολωσδιόλου, μία και καλή και δια παντός, άκουσέ με… Θα κάμεις τώρα δα ενώπιον μου μια διαθήκη ιδιόγραφη που θα τ’ αφήνεις όλα σου στην εκκλησία. Αφού παιδιά-σκυλιά δεν έχεις, δυστυχισμένε μπάγκουρα. Σίτεψες πολύ πια, σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι..
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Διαθήκη, ε; Με κληρονόμο την εκκλησία…Καλό μού ακούγεται.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας για σένα. Ξέρε το, με τόσα κακά που έχεις κάμει σε όσους έχεις δανείσει, μόνο αν αφήσεις τα λεφτά σου στο Θεό μπορεί να δεις άσπρη μέρα στην Κόλαση.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Χαχαχα, Άσπρη μέρα στην Κόλαση…., έχει άσπρες μέρες στην κόλαση;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Έχει και παραέχει, φτάνει να δώσεις κανα φράγκο στο Θεό.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Ο Θεός τώρα είναι το λαμόγιο ή εσύ, παπά;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Βρε αφορεσμένε, κόλαση σού αξίζει, μαύρη κόλαση.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Χμ.. μ’ έχεις σίγουρο για εκεί. Δηλαδή ακόμα κι αν τ’ αφήσω όλα στην εκκλησία, κόλαση με βλέπεις , παπά;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Ξέρω γω; Μπορεί η μακροθυμία Του να στα συχωρέσει όλα. Μπορεί. Έχουνε πάει κι άλλοι διαόλοι στον Παράδεισο, απ’ όσο ξέρω. Αλλά πρέπει να μετανοήσεις και  να τ’ αφήσεις όλα στην εκκλησία, αν έχεις φόβο Θεού. Αλλιώς δεν θα λιώσεις..
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  χαχαχαχα  Κι είχα μια έννοια, αν λιώσω. Ωραία λοιπόν, αφού το θέλει ο Θεός κι ελόγου σου, μετρητά δεν σου δίνω βέβαια, δωρεάν δεν το συνηθίζω, αλλά θα κάμω διαθήκη παπά μου. Και θα ‘σαι εσύ κι ο Θεός μάρτυράς μου. Αφού μ’ έχεις για ψόφο, ας την κάμω.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Έτσι μπράβο λεβέντη μου. Και θα δεις εγώ, θα μεσολαβήσω και θα σου σβηστούν όλα τ’ αμαρτήματα, κι άμα τα κακαρώσεις, μέρα παρά μέρα θα σου κάνω μνημόσυνο,  να το φχαριστιέται η ψυχή σου κειδά πάνω, στον τόπο το χλοερό.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Φτου να φας τη γλώσσα σου και το πετραχήλι σου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Θα φτιάξουμε και ίδρυμα με το όνομά σου. Αναργύρειον εκκλησιαστικόν ίδρυμα!! Παρθεναγωγείον «ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΤΣΙΦΟΥΤΗΣ»
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Ρε δεν μας αυτώνεις, παπά. Δεν τσιμπάω εγώ σε τέτοια. Δε πα να το βγάλεις και Παπαρσένιο το παρθεναγωγείο σου. Εγώ , άμα πεθάνω, τι να το κάνω το όνομα, αυτό το έχουμε για προσωρινή χρήση εν ζωή. Μετά άχρηστο θα μου είναι.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Τέλος πάντων. Όλες σου οι αμαρτίες θα σου συχωρεθούν, στο ξαναλέω.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Ποιες όλες, μωρέ χριστιανέ;; Εγώ άλλη αμαρτία από την τοκογλυφία, δεν έχω κάμει στη ζωή μου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Εεεεε, αυτήν , τέλος πάντων. Έχει μεγαλύτερη αμαρτία από δαύτην;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Για τη μοιχεία τι θα έλεγες παπά; Δεν είναι πιο μεγάλη αμαρτία από την τοκογλυφία;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Ίσια είναι. Πολύ μεγάλη , θανάσιμη αμαρτία είναι κι αυτή.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Εεεε..τότε είμαστε πάτσι!
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Γιατί το λες μωρέ αυτό; Τι εννοείς;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Θέλω να πω πως ένα βράδυ σκοτεινό που, παραδόξως,  με είχε πιάσει φόβος Θεού κι ήθελα να προσευχηθώ κι είχα κρυφτεί σε μια σκοτεινή γωνιά όξω από την εκκλησία, σε είδα που την έφερες τη γυναίκα του χασάπη στο παρεκκλήσι.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Τη γυναίκα του χασάπη; Τη Χαραλάμπαινα; Εγωωωω;  Ω…αναθεματισμένε…
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ . Αναθεματισμένος, αλλά  και καλά πληροφορημένος. Είδα, παπά.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Που να σου βγουν τα μάτια και τα δυο, τι είδες; Να προσκυνήσει την έφερα, μωρέ.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ χαχαχα, να προσκυνήσει , ε; Το εξαπτέρυγό σου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Είδες το εξαπτέρυγο; Τι άλλο είδες,  μωρέ διάολε ;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Εεε..από το παραθυράκι έκανα μάτι κι είδα που την στρίμωξες  πίσω από την κολυμπήθρα.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Ω..τριασκατάρατε…..
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ …στην κολυμπήθρα δίπλα σού λέω, αντί για βαφτίσια ο παπάς έκανε…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Σκάσε ανίερε! Τι έκανε μωρέ; Το έχεις πεί δαιμονισμένε σε κανέναν;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Όχι..όχι….μέχρι σήμερα σε κανέναν, αλλά αν με ζορίσεις κι αν δεν θα σου αρέσει η διαθήκη μου που θα γράψω τώρα δα μπροστά σου, θα βγω και θα τα πω όλα. Κι έχω και φωτο, να ξέρεις,  στην κωλότσεπη.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Κωλοπετσωμένε, όλα ξέρεις να τα εκμεταλεύεσαι…φωτό…;; τι φωτό δηλαδή, Ανάργυρέ μου;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ.Χαχαχα. τσόντα με παπά… δυσεύρετη τσόντα…. Ένα βράδυ που την είχες κι έκανε μετάνοιες γονατιστή στο πνευματικό κέντρο, στην υπόγα κι ήσουν  από πίσω, τα κατάφερα και σε φωτογράφισα. Κάπου σκέφτηκα μπορεί να μου χρειαστεί. Οι εξουσίες ανθρώπων και Θεών μόνο από εκβιασμούς καταλαβαίνουν, αλλιώς σε πηδούν.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Ω τρικέρατε διάολε…ήμουν από πίσω, ε;;…..Γράψε μωρέ ό,τι θέλεις στη διαθήκη σου, μα μην ανοίξεις ποτέ το στόμα σου και μου αγριέψεις το ποίμνιόν μου....σε παρακαλώωωω…..είναι εντελώς ακατάλληλο και για ενήλικες ακόμα, να δουν παπά σε τσόντα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Μη φοβάσαι άγιε, στο είπα, δεν έχω άλλο κουσούρι εγώ, είμαι πιο καλός άνθρωπος από σένα. Άμα δεν με πειράξεις, δεν σε πειράζω.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Το ξέρω βρε αδερφέ, είσαι καλός χριστιανός κατά βάθος, ευλογημένε…εεε…αυτός ο έρωτας με την κάσα σου είναι που σε χαλά. Αν δεν το είχες αυτό, τουλάχιστον βήτα κατηγορίας άγιος θα ήσουνα κι ελόγου σου.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Χαχαχα , αν είχα έρωτα με την χασάπαινα, θα ήμουν άλφα κατηγορίας, ε; Εγώ παπά μου δεν έχω πάει ποτέ μου με γυναίκα, γαμώτο. Κρίμα δεν είναι;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Κρίμα λέει!!! Μέγιστο!
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Θέλω να με βοηθήσεις σ’ αυτό. Τώρα στα γεράματα, θέλω να γνωρίσω κι εγώ μια γυναίκα. Να μάθω τι είναι ο έρωτας με τα κορμιά κι όχι με τις μαντεμένιες κάσες.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Μετά χαράς να σε βοηθήσω , Ανάργυρε, μόνο να μου υποσχεθείς πως θα κρατήσεις το στόμα σου βουλωμένο.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Με βουλοκέρι, παπά μου, στο υπόσχομαι, την ευλογία μου νάχεις…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Κι εσύ τη δική μου.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Άντε..κάτσε τώρα δίπλα μου να γράψω και τη διαθήκη που σου υποσχέθηκα.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Μπράβο λεβέντη μου, την ευχή των Αγίων Αναργύρων να έχεις  και καλά στερνά να σου επιφυλάξει ο Θεός. Γράψε με την ευχή μου την τελευταία σου βούληση.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Γράφω και βλέπε εσύ, παπά…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Βλέπω με μάτια δεκατέσσερα…
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Εγώ, ο Ανάργυρος Τσιφούτης, του Μαμωνά και της Μασονίας, έχων καλώς στην υγεία μου και σώας τας φρένας μου όλας, εδώ, στο σπίτι μου , σήμερον, την 23ην Ιουνίου 2014, ενώπιον του εφημερίου της ενορίας μας , αγαπητού Παπαρσένη Εφτακοίλη, σκεπτόμενος πως ο βίος μου σε λίγο τελειώνει, αποφασίζω και συντάσσω τούτη την ιδιόγραφη διαθήκη μου. Στη ζωή μου υπήρξα ταπεινός και λιτός και ολιγαρκής. Περιουσίαν άλλην δεν έκανα, ούτε σπίτια, ούτε χωράφια, ούτε οικόπεδα, πλην από κάποια μετρητά και τιμαλφή και χρυσόν και άργυρον και κοσμήματα διαμαντένια και άλλα που τα απόκτησα όλα νομίμως πουλώντας και αγοράζοντας  χρήματα . Περιουσίαν που την έκανα εντίμως  και μόνο με αυτήν μου την κοπιώδη εργασίαν, χωρίς να απατήσω κανέναν ποτέ. Ακριβώς ό,τι κάνουν οι Τράπεζες έκανα κι εγώ, ο καημένος.
Πως τα βλέπεις; Καλά δεν τα λέω ως εδώ΄;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Πάρα πολύ καλά, αλλά γράφε..γράφε..προχώρα στο ζουμί.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Όλα αυτά τα κινητά περιουσιακά μου στοιχεία, τα φυλάσσω ολόκληρη τη ζωή μου σε τούτην εδώ την κάσα μου. Την πολυαγαπημένη, την λατρεμένη κάσα μου, που μου στάθηκε μοναδική σύντροφος στη ζωή μου, έζησε μαζί μου όλες τις χαρές που έζησα, μα και μου συμπαραστάθηκε σε όλες μου τις δυσκολίες. Η κάσα μου βέβαια είναι ένα άψυχο πράγμα και δεν μπορώ, παρά την τεράστια αγάπη που της τρέφω, να κληροδοτήσω τα πάντα από τον πλούτο μου σε αυτήν, όπως πραγματικά θα το ήθελα.
Πως με βλέπεις; Καλά τα γράφω ως εδώ, παπά;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Τέλεια σου λέω, πάμε παρακάτω. Το ζουμί με νοιάζει εμένα. Ποιος είσαι ξέρω.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Αποφασίζω λοιπόν, για να σωθεί και η ψυχή μου και για να μην πάω ντουγρού κι άφραγκος στην κόλαση, ό,τι έχω και δεν έχω, που όλα τα έχω συγκεντρωμένα μέσα σε τούτη δω την κάσα κι είναι αξίας 120 εκατομμυρίων ευρώ γκρόσο-μόντο, και μιας και παιδιά-σκυλιά δεν έχω , ούτε άλλους συγγενείς, αποφασίζω να τα κληροδοτήσω , εν πλήρη συνειδήσει και ως τελευταία μου ζωντανή βούληση και επιθυμία, μαζί με την κάσα μου, την πολυαγαπημένη, την λατρεμένη μου, το μοναδικό έρωτα της ζωής μου, που περιέχει όλη αυτήν την περιουσία μου…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Μπράβο Ανάργυρέ μου, στις τάξεις των Αγίων θα σε εντάξει ο καλός Θεός μας.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  ..τα πάντα της περιουσίας μου ως έχουν και βρίσκονται όλα μέσα στην κάσα του ταμείου μου τούτη, αποφασίζω λέγω, να τα κληροδοτήσω  όλα στο πτώμα μου , όταν πεθάνω. Αυτή είναι η τελευταία μου βούληση. Αυτό επιθυμώ. Μοναδικός κληρονόμος μου να είναι το πτώμα μου, καθολικός διάδοχος της ζωής και της περιουσίας που αφήνω….
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ (Χτυπιέται με τα χέρια του, τραβάει τα γένια του) Τι γράφεις εκεί μωρέ διάολε; Στο πτώμα σου τ’ αφήνεις; Όχι στην εκκλησία;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ναι…στο πτώμα μου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Όχι στην εκκλησία καταραμένε; Που να σε κάψει ο Θεός ζωντανό. Που να σε φάνε τα κοράκια ψόφιον. Τι εννοείς; Θα θάψουμε και τα λεφτά μαζί με σένα, μωρέ;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Διαφωνείς παπά;;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Ναι..διαφωνώ..θα πω του Δεσπότη να βγάλει φιρμάνι να μη σε θάψουν, λόγω κακότητας ανθρώπου. Να μάθεις. Αν δεν ταφείς εσύ, δεν θα θάψουμε και την κάσα σου.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Εντάξει Άγιε παπά. Εγώ τη διαθήκη  μου μαζί και τις φωτογραφίες σου, θα τ’ αφήσω σ’ ένα σφραγισμένο φάκελο στο συμβολαιογράφο, με ρητή εντολή να τον ανοίξει τη μέρα της κηδείας μου. Δεν συμφωνείς λοιπόν να τα κληρονομήσει όλα το πτώμα μου;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Όχι, δεν συμφωνώ…δηλαδή συμφωνώ , Αναργυράκο μου, κάτσε να το κουβεντιάσουμε. Έχεις και την παπαδοτσόντα στα χέρια, πανάθεμά σε…κάμε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός… που να σε πάρει ο διάολος.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Σε καταλαβαίνω, παπά, αλλά δεν ξέρω αν σε καταλάβει ο Θεός όταν έρθει η ώρα της δικής σου κρίσης.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Ας με ελεήσει ο Κύριος κι ας με προφυλάξει από το σατανά και πιο πολύ από σένα. Κι αν δεν τα θέλει εκείνος τόσα λεφτά, ούτε κι εγώ τα θέλω. Έτσι κι αλλιώς τα κλεψιμαίικα δεν πάνε σε καλό.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Συνεχίζουμε τη γραφή….Στον Παπαρσένη που είναι παρών ή στον διάδοχό του, αν ο Παπαρσένης  πεθάνει πρίν από μένα…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ (σταυρώνεται και φτύνει στα 4 σημεία του ορίζοντα)…που να φας τη γλώσσα σου και τα δόντια σου μαζί, είμαι 20 χρόνια νεότερός σου.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ …και σε όποιον τον βοηθήσει να με σαβανώσουν, δίνω από τώρα ξεκάθαρη εντολή, μέσα στο τάφο μου δίπλα στο  φέρετρό μου να βολέψουν και την λατρεμένη μου κάσα με όλα τα χρήματά μου και τα χρυσαφικά μου και τα διαμάντια μου, ως θα έχει κι ως θα βρίσκεται την ώρα του θανάτου μου, για να τα πάρω όλα μαζί μου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Την μία κάσα μέσα στην άλληνε δηλαδή;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Ακριβώς. Έτσι επιθυμώ,  παπά μου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Καλά βρε Ανάργυρε, ό,τι πεις…τι να σου πω;; Σεβαστή η επιθυμία σου. Μπορώ να κάμω κι αλλιώς; Μήπως υπήρξες άνθρωπος ποτέ; Ένα τέρας ήσουν πάντα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Τέρας, ξετέρας, αυτός είμαι εγώ. Κλείνοντας τη διαθήκη μου, θέλω να ευχαριστήσω το Θεό που δεν μ’ έκαμε ίδιον με τους άλλους ανθρώπους και να του πω πως, αν τα θέλει τα λεφτά μου, μπορεί να τα πάρει ο ίδιος από το χώμα, άμα δει κι έχει ξεβρωμίσει ο τάφος πια από την πτωμαΐνη μου.
Υπογράφω προς επικύρωσην ολογράφως και με την καλή μου τζίφρα.
Ανάργυρος Τσιφούτης του Μαμωνά.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Οι αμαρτίες των ανθρώπων δεν έχουν όρια. Φιλαργυρία, μοιχεία, τοκογλυφία, εκβιασμοί, σε φωτογραφίζουν καβάλα, άντε να βρει άκρη ο Θεός με δαύτους.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Λέγε τώρα, εσύ θα μου βρεις άκρη με καμιά κοπελιά, όπως μου υποσχέθηκες, μήπως στα γεράματα καταφέρω να γνωρίσω τον αληθινό έρωτα και να γλιτώσω από το μαντεμένιο με την κάσα;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Αφού στο υποσχέθηκα, θα το κάνω. Μπορεί και ν’ αλλάξεις μυαλά και διαθήκη, άμα μυρίσεις θηλυκό.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Μπορεί…που ξέρεις…Λέγε, έχεις καμιά καλή να μου συστήσεις;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Έχω ένα καλό κορίτσι που το ξομολογώ τακτικά. Ξέρει απ’ όλα. Ξέρει κι απ’ αυτή τη δουλειά..
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Είναι προκομμένη;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Είναι και παραείναι. Θα στην φέρω, μήπως και δίπλα στο θηλυκό σωθείς και μάθεις τι είναι ο έρωτας και ποια η αλήθεια της ζωής. Δεν είναι το χρήμα το παν, κακομοίρη Ανάργυρε…δεν είναι…
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Έτσι διδάσκεις, αλλά δεν το πιστεύεις ούτε συ αυτό, παπά.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Τέλος πάντων..κάνω κι εγώ τα λάθη μου. Θα σου την φέρω, παλιομπαγάσα. Κι ελπίζω να τα καταφέρεις στα 75 σου να πρωτοπάς με γυναίκα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Μη σε νοιάζει, θα μασίσω βιάγκρα. Μόνο να μη μου ζητάει πολλά  λεφτά, γιατί αυτό θα μου δημιουργήσει στυτική δυσλειτουργία, να της το πεις αυτό, της…πως την λένε;;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Φλούτουρα τη λένε την πουτανίτσα. Πεταλούδα. Θα ανοίξει τα φτερά της δίπλα σου και θα σε μάθει , έστω στα γεράματα, να πετάξεις στον ουρανό της αληθινής ευτυχίας.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Όπως σε έμαθε εσένα η γυναίκα του χασάπη.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Και όχι μόνον..βλάκα…
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Αχ , Παπαρσένη, αρσενικέ μου άγιε εσύ, δεν ξέρω αν πρέπει να σε ζηλεύω.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Μάλλον πρέπει. Φεύγω, Ανάργυρε, πάω. Με κούρασες και λεφτά δεν σου πήρα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Στο καλό, παπά και περιμένω την πεταλούδα.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ …άκου μοναδικός κληρονόμος του το πτώμα του! Πρωτάκουστο και τούτο. Έτσι βρε,  έτσι θα καναντήσετε όλοι σας. Τραπεζίτες και τοκογλύφοι του κόσμου. Μοναδικοί κληρονόμοι σας τα πτώματά σας, καταραμένοι εκμεταλλευτές του κόσμου, που να βράζετε στα καζάνια της κολάσεως είς τους αιώνας των αιώνων….Αμήν! Καλό μας βράδυ, αισχρέ τοκογλύφε.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Αμήν , παπά μοιχέ.


2η σκηνή
στο καφενείο....Αρίστος, Χαράλαμπος..παπάς

 ΑΡΙΣΤΟΣ ..που λες , Χαράλαμπε, είναι στιγμές που μου έρχεται να πάω να τον καθαρίσω, τον κωλόγερο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ …ααα, τον παλιοπούστη, του χρειάζεται, αλλιώς  δεν θα γλιτώσουμε από δαύτονε. Θα μας φάει τα σκώτια, θα μας πιει το αίμα ο βρωμερός.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Θα του τη στήσω κειδά που βγαίνει τα βράδια και κατουράει στο στενό και θα του τη φέρω μ’ ένα στυλιάρι στην κεφάλα.  Δολοφόνο θα με κάμει.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Στο στενό κατουράει, όχι στην τουαλέτα;
ΑΡΙΣΤΟΣ   ναι…για να γλιτώνει λέει κάθε φορά ένα καζανάκι νερό και να πληρώνει λιγότερα στην ύδρευση, ο καρμίρης. Βρωμάει η γειτονιά του κατρουλίλα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Βρε τον άπληστο!
ΑΡΙΣΤΟΣ Και το παίζει και οικολόγος. Έχει αμμωνία το κατρουλιό, σου λέει, μεγαλώνουν τα δέντρα άμα τα κατουράς σύριζα. Και δεν μολύνεις και τη θάλασσα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Βρε τον απατεώνα, αυτός είναι ικανός και να το πιεί για να μην αγοράζει εμφιαλωμένο.
ΑΡΙΣΤΟΣ Μόνο απατεώνας; Μου έκαμε , ρε συ, σύμβαση για 300 χιλιάρικα και μου έδωσε τα 180 στο χέρι. Με νόμιμο επιτόκιο επί των 300, ο πούστης, για να μην τον πιάσει ο εισαγγελέας. Κατάλαβες; Πήρα 180 στο χέρι και θα του πληρώσω 300 συν τους νόμιμους τόκους πάνω στα τρακόσα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μεταξύ μας κι η τράπεζα που δανείστηκα εγώ προχτές ένα κατοστάρι, ακριβώς ίδια σύμβαση μού έκαμε.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Μα τι θαρρείς , Χαράλαμπε. Σ’ όλο τον κόσμο τις Τράπεζες κάτι τέτοιοι τις έχουνε σκαρώσει.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Εμένα μου λες; Και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάτι Ανάργυροι είναι από πίσω.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Αμεεε! Κι αυτοί γλύφουνε κράτη ολόκληρα, όχι κάτι παλαβούς σαν εμάς
(έρχεται ο Παπαρσένης)
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Τι φιλοσοφούνε τα ευλογημένα ρεμάλια πάλι εδώ, με τα καραφάκια ανά χείρας;
ΑΡΙΣΤΟΣ Για τον καταραμένο τοκογλύφο λέμε, παπά. Μου έδωσε 180 και μου έκαμε σύμβαση για 300..τι να κάμω …να τον καρυδώσω;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Αχ μωρέ, εντιμότατε δικηγοράκο. Πού τα είχες χάσει πάλι μωρέ; Στο καζίνο ή στον ιππόδρομο ή μήπως τα δανείστηκες για να παίξεις χρηματιστήριο, ζώον;
ΑΡΙΣΤΟΣ  Τα είχα ανάγκη, παπά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Κι εμένα τα ίδια μου έκαμε , δέσποτα. Μου έδωσε 220 χιλιάρικα στο χέρι κι υπέγραψα σύμβαση για 360. Αν αγαπάς θεό! Κι εγώ , βλέπεις, έπεσα στην ανάγκη του.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Εμ βέβαια, ανάγκες και του λόγου σου,  κύριε. Ήθελες να πάρεις  με δανεικά Καγιέν κι εξοχικό και να κερατώνεις και την κυρά σου μ’ αυτή την πανάκριβη  πουτάνα. Σε ξέρω καλά και  σένα, χασάπη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Άνθρωποι είμαστε, παπά. Όλοι οι γειτόνοι το ίδιο κάμανε, γιατί όχι εγώ.
ΑΡΙΣΤΟΣ Και γιατί όχι εγώ, παπά, όλη η Ελλάδα δανείστηκε για να παίξει χρηματιστήριο, γιατί όχι εγώ; Και γιατί να μην κερατώσει την κυρά του ο άνθρωπος, αφού του τα φόραγε κι αυτή;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Ωχ…., έχει ακουστεί κάτι τέτοιο;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Άστα να πάνε, δέσποτα, θα τον σφάξω στο γόνατο άμα μάθω ποιος είναι. Καταραμένος να είναι και να μην βγάλει ποτέ τα μαύρα από πάνω του.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Ναι, ναι...ποτέ να μην βγαλει τα μαύρα από πάνω του. Αλλά κάλλιο συγχώρα την κι αυτή κι αυτόν, μωρέ, μην πας για ένα κέρατο στην κόλαση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Βρε , δολοφόνος θα γίνω σου λέω, άμα τον τσακώσω..
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Είθε να μην τον τσακώσεις ποτέ…Τέλος πάντων, επειδή κι εγώ άνθρωπος είμαι κι έχω δανειστεί από τον τοκογλύφο καμιά πεντακοσαριά…
ΑΡΙΣΤΟΣ  Σ’ αρέσουνε κι εσένα τα εγκόσμια …μπαγάσα.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ …Ε…όσο ναναι.. Λοιπόν ακούστε με. Αν οργανωθούμε καλά, θα καταφέρουμε να σβήσουμε τα χρέη μας και να του φάμε και κάνα εκατομύριο από τα 120 που έχει φυλαγμένα στην  κάσα του. Είστε για συνεργασία;
Α και Χ μαζί….είμαστε και παραείμαστε!!
ΑΡΙΣΤΟΣ  120 έχει;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ. Και τα 120 να του τα φάμε , παπά.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Και την κάσα να του αρπάξουμε, που την έχει σαν γκόμενά του, ο ανέραστος. Αλλά πως;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Δια του αιδοίου, τέκνα μου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Τι εννοείς, ορέ παπά;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Αυτό που είπα εννοώ…θα του τα φάμε δια του αιδοίου.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Μα εμείς αχαμνά έχουμε, δεν έχουμε αιδοίο.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Χαχα, αλλά έχει σωρό στην πιάτσα.  Αιδοία να δουν τα μάτια σου!!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Θα του ρίξουμε από δίπλα μνί δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, πανοσιολογιώτατε;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Μουνί, τέκνον μου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ. Χαχαχαχα θα αποτύχουμε, αυτός δεν έχει πουλί, ο γρουσούζης, τι να το κάμει το αιδοίο;
ΑΡΙΣΤΟΣ  χαχαχαχα κι αν έχει, το έχει μόνο για ν’ ανοίγει και να κλείνει με δαύτο την κάσα του.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  χαχαχαχα ..ναι το έχει μόνο για να βολεύει το χρηματοκιβώτιό του , ο βλαμμένος.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Σταματήστε να μιλάτε σαν άντρες κι ελάτε να σκεφτούμε σαν λωποδύτες. Έχετέ μου εμπιστοσύνη.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Ψέλνε , παπά κι εμείς θα σταυροκοπιόμαστε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Και θα σου κρατούμε το ίσο.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Προθυμότατοι για απατεωνιά, α ρε, … διαόλοι και οι δύο.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Με αρχιδιάολο εσένα. Λέγε…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Λοιπόν, ανοίξτε τις ματούρες σας κι ακούτε.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Θεάνοιχτες τις έχουμε.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Προχτές πήγα σπίτι του. Ήθελε να παραβρεθώ σαν μάρτυρας σε μια ιδιόχειρη διαθήκη που έκαμε!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Έκαμε διαθήκη; Σε ποιον τ’ αφήνει;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Αν και δεν σωστό , .ομως θα σας το μαρτυρήσω, γιατί είναι πρωτάκουστος ο κληρονόμος του.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Μη μου πεις πως είχε καμία κρυφή γκόμενα και δεν τον είχαμε πάρει χαμπάρι;.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Είσαι καλά; Πρωτάκουστο είναι η κρυφή γκόμενα;  Αφού είπαμε, βολευότανε με την κάσα του αυτός, ποτέ του δεν είχε γκόμενα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Και σε ποιον λοιπόν τ’ αφήνει; Λέγε…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Στο πτώμα του, αν αγαπάτε Θεό!!!
Α και Χ (μαζί)….Στο πτώμα του!!!!!!!!!!!!
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Ναι στο πτώμα του , ο καταραμένος!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Τι λες , ρε παπά; Πως δηλαδή γίνεται αυτό;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Αφήνει εντολή σε μένα ή στο διάδοχό μου, αν πεθάνω πριν από αυτόν, που να φάει τη γλώσσα του και τα δόντια του, διατάσσει που λέτε, όταν τον σαβανώσουμε, στο τάφο του μέσα να βάλουμε και το χρηματοκιβώτιό του.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Την μία κάσα μέσα στην άλλη δηλαδή.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Θέλει να τα πάρει μαζί του ο τρισκατάρατος.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ    Μου ζήτησε όμως και κάτι άλλο σαν  προ τελευταία του επιθυμία.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Να τον θάψεις ζωντανό για να είναι σίγουρος πως τα πήρε μαζί.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Όχι βρε, να του συστήσω μία κοπέλα εμπιστοσύνης για να γνωρίσει τώρα στα τελευταία του και τον έρωτα με σώμα θηλυκό, γιατί κουράστηκε όλο με την κάσα, λέει.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Νωρίς του σηκώθηκε, του μισάνθρωπου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Αααα….Τώρα κατάλαβα γιατί σοφίστηκες τα σχετικά με το  αιδοίο.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Ακριβώς. Και το έχω έτοιμο.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Ποιαν έχεις στο μυαλό σου;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Τη Φλούτουρα, την πεταλουδίτσα την πουτανίτσα, που την εξομολογώ τακτικά.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Μπράβο Αρχιεπίσκοπε!!!! Είναι όμορφη, είναι έξυπνη! Κάνει. Κι εγώ την έχω εξομολογήσει πεντέξι φορές.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Είσαι γάτος, δέσποτα!! Είναι ανοιχτομπούτα, είναι σεξουαλιάρα, είναι τέλεια!!! Τάξε της αρκετά παπά και θα κάμει καλή δουλειά η πουτανίτσα σου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Μην ανησυχείτε, θα τηνε κατηχήσω τέλεια.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Εξομολόγησέ την άλλη μια φορά, να της σβηστούν οι παλιές αμαρτίες και δείξε της το δρόμο για καινούργιες.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Αυτό θα κάμω. Αλλά κι αν δεν τα καταφέρει να του τα πάρει αυτή όσο είναι ζωντανός, θα κάνουμε υπομονή και θα του τα πάρουμε εμείς, άμα καταφέρει κι απ’ το πολύ σεξ τον κακαρώσει.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Να τον κακαρώσουμε εμείς παπά. Αν πεθάνουμε πρώτα εμείς, τι θα του πάρουμε;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Όχι τέτοια, όχι σκοτωμούς. Αιδοίο είπαμε. Θα δείτε. Θα κάμει δουλειά αναίμακτα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Συμφωνώ… κι αν δεν κάμει αναίμακτη δουλειά το αιδοίο, θα τα κακαρώσει, ο γρουσούζης φυσιολογικά.., που  θα πάει; Είμαστε νέοι εμείς. Δεν τον έχω για πολύ καιρό ακόμα. Θ’ αντέξει με τέτοιο θεογύναικο; Θα τον θάψουμε όπως επιθυμεί κι  ύστερα θα  ξεθάψουμε την κάσα με τα λεφτά κι ας μην το επιθυμεί κι εκείνον θα το αφήσουμε ήσυχο στο λάκκο.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Αυτόν θα τον αφήσουμε στο χώμα να συνεχίσει τη σαπίλα του  κι εμείς  θα βομβαρδίσουμε την κάσα ν’ απλωθούν τα εκατομμύρια στα πόδια μας.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε. Φεύγω τώρα, παίδες, πάω να κάμω κατηχητικό στη Φλούτουρα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Ο Θεός μαζί σου, παπά.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Και ο διάολος μέσα σου, αλλιώς δεν κάνουμε δουλειά.
(Φεύγει ο παπάς)
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Βρε τον άγιο..και την ψυχή του δίνει για το χρήμα κι αυτός.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Από τη στιγμή που ο Θεός ζητάει ένα ευρώ για ένα κερί, γιατί να μη θέλει ο ατζέντης του την κάσα το Ανάργυρου, Χαράλαμπε; εε…γιατί;.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ    Δίκιο έχεις , Αρίστο. Ούτ’ ο Θεός δεν έχει το Θεό του, πώς να τον έχουμε τ’ ανθρωπάκια;




3η σκηνή
στο γραφείο του Ανάργυρου…του πάει ο παπάς τη Φλούτουρα

ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Καλησπερίζω σε αγαπητέ και εντιμότατε φίλε, Ανάργυρε, μετά της συμβίας σου κάσας και των λοιπών υπαρχόντων σου.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Αντικαλησπερίζω σε,  λεβέντη Παπαρσένη.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Όπως βλέπεις είμαι συνεπέστατος σε ό,τι σου υποσχέθηκα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Αλίμονο δα, ένας άγιος και καθαρός άνθρωπος σαν εσένα, να μην είναι συνεπής.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Από εδώ η Φλούτουρα, δεν χρειάζεται να σου πω πολλά, μάτια έχεις και βλέπεις.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Καλώς όρισες στο υποστατικό μου, Πεταλούδα. Ο Θεός θέλησε να σε φέρει στο σπίτι μου και να που σε έφερε εδώ, με τον παπά του κουβαλητή σου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Καλώς σας βρήκα, αξιοσέβαστε κύριε. Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω… είστε τόσο γλυκός άντρας!!!!!
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Εγώωωω….γλυκός;; Δεν μου το έχουν ξαναπεί…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Πετιμέζι είσαι, χαλβάς Φαρσάλων, μελομακάρονο ….πολύ ωραία ξεκινάμε, μπράβο Φλούτουρα.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ   Μα δεν το λέω κομπλιμέντο, το πρόσωπό σας, τα μάτια σας βγάζουν μια πολύ αλλόκοτη λάμψη.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Το πορτοφόλι του να δεις πως αστράφτει!
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ    Εεεε..τα παραλέτε , δεσποινίς και με κάνετε και κοκκινίζω.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Καθόλου δεν τα παραλέει. Κούκλος είσαι κι άντρακλας βαρβάτος!!! να τον έβλεπες , Φλούτουρα…πως…με την κάσα.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Με την κάσα;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Εεε.όχι ακριβώς…που λέει ο λόγος..
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Ποιος λόγος, …αλλά άσε την κάσα. Κούκλος είσαι, καλά είπε η Φλούτουρα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Κάποτε ήμουν πολύ όμορφος αλλά, βλέπετε  είμαι και σε κάποια ηλικία πλέον…ρυτίδες..άσπρα μαλλιά…
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ Μα ακριβώς αυτά με μαγεύουν. Η σοφία, οι εμπειρίες της ζωής είναι ζωγραφισμένες στο πρόσωπό σας.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Τ’ ακούς μωρέ; Τηνε μαγεύει, σου λέει, η σκατόφατσά σου , τέτοιος ομορφάντρας και κοιμόσουνα όρθιος όλη σου τη ζωή, βόδι δίποδο.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Εεεε δυστυχώς δεν είχα ποτέ στη ζωή μου κάποια εμπειρία με γυναίκα…ήμουν πολύ δειλός και ντροπαλός με τα θηλυκά.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Είναι δυνατόν; Εσείς, ένας τόσο ελκυστικός αρσενικός;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Δεν στα έλεγα , κοπέλα μου; Φοβερά ελκυστικός, μωρέ αυτός σέρνει καράβι στο βουνό άμα λάχει.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Αυτό το λένε για κορίτσια, παπά.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Το λένε για κορίτσια, αλλά ισχύει και για ελκυστικούς αρσενικούς.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Κι εγώ νομίζω πως ισχύει και για αρσενικούς, κύριε Ανάργυρε…δηλαδή εγώ νοιώθω πως , αν ήμουνα καράβι, στον Όλυμπο θα με σέρνατε.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Κι άμα , εκτός από τη μούρη του , σου δείξει και την κασόνα του, στα Ιμαλάϊα, στην κορυφή απάνω θα σε σούρει, φρεγάτα μου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Δεν σας το λέω κομπλιμέντο, με τραβάτε πολύ.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Σε τραβάει…αλλά εσύ πρέπει να τον τραβήξεις. Αυτός είναι το καράβι με το θησαυρό, εσύ είσαι βάρκα ξεβράκωτη. Άντε ξεκίνα να σέρνεις.
(Η Φ πάει και στέκεται δίπλα στον Ανάργυρο και του τρίβετε ελαφρώς  κι αυτός κοιτάει λοξά το σχεδόν ακάλυπτο στήθος της) .
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Τι βάρκα λες , παπά, φρεγάτα είναι το κορίτσι!! Τι πλώρη!! (δείχνει τα βυζιά της)…τι πρύμνη!! (δείχνει τον πωπώ της).
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Με το καλό να σου υψωθεί και το κατάρτι, λεβέντη μου. Αλλά είπαμε, το θωρηκτό εσύ είσαι, Ανάργυρε.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Το θωρηκτό Αβέρωφ!
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ...μου τα χαλάς εδώ, ατυχής η παρομοίωση.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Η ναυαρχίδα του έκτου στόλου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Α, γεια σου!! Η ναυαρχίδα ο αρχίδας.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Ωραίες παρομοιώσεις…Ναυαρχίδα, Φρεγάτα, το ένα καράβι θα σέρνει το άλλο, ωραία θα περάσουμε, ομορφούλα μου.
Ο Παπάς πάει από πίσω τους , πιάνει δύο πιάτα, και εν είδει στεφάνων τα σταυρώνει πάνω από τα κεφάλια τους)
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Και ους ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος μη χωριζέτω.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Τι κάνεις εκεί , ρε παπά;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Σας ζεύω.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Όχιιιι…εγώ δεν θέλω ζέψιμο…
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ (τρίβετε σαν γατούλα πάνω του) Εμένα μου αρέσει.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Να μη σου αρέσει…αυτά κοστίζουνε..
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Μωρέ θα σου κοστίσει ακριβά , κακομοίρη μου, αλλά θα δεις τι έχεις χάσει τόσα χρόνια, κουτεντέ.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ    Είναι αμαρτία. Οι άνθρωποι συζεύονται μόνο άμα πάνε στην εκκλησία.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Βρε καλές είναι κι οι αμαρτίες…συζεύονται κι αλλιώς οι άνθρωποι, Ανάργυρε..ξύπναααα….αν περιμένανε να πάνε πρώτα στην εκκλησία…
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Εμ..τώρα για εκκλησίες είμαστε, κύριε Ανάργυρε;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Αργύρη να με λες, αφού γίναμε φίλοι.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Αχ ναιιιι. Αργύρης..τι λατρεμένο όνομα!!!
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  σσσσσςτ..ξέχνα τονε κείνονε..
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Λοιπόν, από αύριο το πρωί πιάνεις δουλειά εδώ, Πεταλούδα μου. Εντάξει;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Σούπερ εντάξει!!
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Σούπερ εντάξει, Αργύρη μου..θα σε σκέφτομαι όλο το βράδυ.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Μακριά από την κάσα απόψε, Ανάργυρε…κανόνισε να μη με κάμεις ρεζίλι, αύριο.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Έννοια σου δέσποτα, θα προσέξω πολύ τον εαυτό μου απόψε..μη με βλέπεις έτσι…Πέντε πέντε τα πηδάω τα σκαλιά
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ (Τραγουδάει) Σκαλί, καλέ μου, σκαλί, σκαλί θα κατεβώ…Να προσέχεις κακομοίρη πρωτάρη, μη φας καμιά τούμπα πηδώντας πέντε πέντε.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Μην πάω από πέσιμο, θέλεις να πεις.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Και πέσιμο και χέσιμο, έχε το νου σου…δεν είναι παίξε γέλασε η μικρή.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ(του σκάει ένα φιλί στο στόμα)  Να θυμάσαι ότι αυτό ήταν το πρώτο μας φιλί, Αργύρη μου.
ΑΡΙΣΤΟΣ (Τα χάνει, τον πιάνει τρεμούλα, λυγίζουν τα πόδια του..μπερδεύει τα λόγια του) Το.το…το…πρώτο ….το ..το πρώτο μας φιλί…..Πετα...Πετα…λουλούδα μου….το  …το ..το πρώτο στη ζωή μου…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Καλή αρχή λοιπόν!! Και σύντομα φιλιά ίσαμε τον αστράγαλο.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Από το στόμα σου και και και στου Θεού τ’ αυτί , παπά μου..
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Σε χαιρετούμε. Αύριο είπαμε.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Καλό σου βράδυ, Αργύρη μου..αύριο νωρίς-νωρίς θα είμαι εδώ..
(αποχωρούν Φ και Π….ο Α πέφτει με το πρόσωπο πάνω στην κάσα και κλαίει…) Αύριο θα είναι εδώ..αύριο….και το φιλί έκαιγε…και το άρωμά της έμεινε όλο εδώ…αύριο….αλλά σε απάτησα ήδη, λατρεμένη μου κάσα…σε απάτησα , ο καταραμένος ….Θε μου, ας μη μου βγει σε κακό τούτη η αμαρτία….αλλά μου άρεσε το φιλί της…αχ.κάσα μου..μου άρεσε το φιλί της…Φλούτουραααααααααααααααα!!!!!!! Θέλω κι άλλοοοοοοοοοοοοοοο!!!!





 4η σκηνή
στο καφενείο παπάς, Αρίστος, Χαράλαμπος.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Ρε παπά, έξι μήνες τώρα κι ούτε φράγκο μας έφερε το αιδοίο, ούτε πρόoδο καμία βλέπω στο θέμα μας.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Κανονικά έπρεπε να τον έχει ξαποστείλει τώρα πια , εσύ έλεγες τις προάλλες πως τρεις φορές την ημέρα τον βάζει κάτω, πως αντέχει;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Αντέχει και το πήδημα, αντέχει να μας στέρνει και τον κλητήρα και να μας  απειλεί πως θα μας πάρει τα σπίτια γιατί καθυστερούμε τις δόσεις μας.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Και οι ανάγκες δεν τελειώνουνε γαμώτο μας. Εγώ έχω άμεση ανάγκη τώρα δα καμιά κατοστή χιλιάδες να παίξω τη μετοχή της Μπουρδελέξ στο Χρηματιστήριο…είμαι σίγουρος πως θα κάμει ράλλυ τον ερχόμενο μήνα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Αμ εγώ δεν έχω ανάγκες; Ο γιος μου θέλει να πάρει Φεράρι κι η γυναίκα μου θέλει να πάει διακοπές στην Χονολουλού και πώς να πάω να του ζητήσω, γαμώτο κέρατό μου;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ: Είσαι καλά, Χαράλαμπε, στη Χονολουλού θα την στείλεις να στην φαρδύνει κάνας Αράπης;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Αφού θέλει Χονολουλού , θα πάω να του ζητήσω.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Για τόλμα, με το δίκανο θα σε περιλάβει, κακομοίρη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Γιατί, τολμάς  εσύ; Για άντε πήγαινε ζήτα του, που μας κάνεις το μάγκα.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Μίλα ρε παπά…τι θα γίνουμε τώρα που είναι εντελώς αναποτελεσματική η γκόμενα; Που στο διάολο θα βρούμε λεφτά;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Τι νας σας πω , μωρέ;; Σκέφτομαι …αυτός φταίει που είναι τοκογλύφος  ή εσείς που είστε ρεμάλια;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Εμείς είμαστε ρεμάλια, αλλά και τι θα γίνουμε χωρίς δανεικά δηλαδή; Πως θα ζήσουμε καλά;
ΑΡΙΣΤΟΣ  Μα γίνεται προκοπή σήμερα , χωρίς δανεισμό , παπά μου; Γίνεται ανάπτυξη και ευημερία;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Στα δανεικά στηρίζεται η πρόοδος και η ευμάρεια όλου του κόσμου, παπά, να το ξέρεις από μένα το χασάπη, αυτό.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Και η καταστροφή του κόσμου, από δαύτα θα συμβεί, χασάπακα.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι, άγιε.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Πάντως το κόλπο μας με τη Φλούτουρα, μάλλον δεν έπιασε;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Εμ, βέβαια δεν έπιασε. Τόσο καιρό, ένα ευρώ δεν του έχει αρπάξει.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Σκληρό καρύδι, ο κωλόγερος. Χαμπάρι δεν πήρε απ’ το αιδοίο.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε να πεθάνει  φυσιολογικά, τέκνα μου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Κι αν δεν πεθάνει ποτέ;
ΑΡΙΣΤΟΣ  Χαχα..Αμ αυτό..αν δεν πεθάνει ποτέ;; Οι τοκογλύφοι ποτέ δεν πεθαίνουν.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Όσο δεν πεθαίνουν τα ρεμάλια, εμ βέβαια κι οι τοκογύφοι ποτέ δεν θα πεθάνουν.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Πρέπει να πιέσεις τη Φλούτουρα. Πρέπει να του πάρει λεφτά και να μας τα φέρει επειγόντως, αλλιώς να τον παρατήσει σύξυλο.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Ετσι…αν τον παρατήσει ξαφνικά, έτσι που τον έχει γλυκάνει, θα πεθάνει αμέσως από τον καημό του. Από μαρασμό θα πάει.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Και θα βολευτούμε όλοι από το θάνατό του;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Βεβαίως..πρώτος και καλύτερος εσύ, παπά.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Άλλο είναι που φοβάμαι εγώ.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Σαν τι άλλο;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Φοβάμαι πως η μικρή τον έχει ερωτευτεί αληθινά. Τσιμπήθηκε η σκατούλα.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Είναι δυνατόν;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Αυτόν το σαλιάρη το σκατόγερο ,  μπρε παπά;  Κόντρα στη φύση θα πάει;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Κι αυτός βέβαια, είναι τρελός και παλαβός μαζί της. Το τσεκάρισα.. Είμαι βέβαιος πως την έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα γερά με τη μασέλα. Είναι ερωτευμένος μέχρι τα μπούνια.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Έχουνε οι τοκογλύφοι μπούνια , παπά μου; Τ’ είναι αυτά που λες;
ΑΡΙΣΤΟΣ   Σιγά μην την αγάπησε… Αυτός πέρα από την κάσα του, δεν αγαπά τίποτα άλλο.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Κι όμως,  παίδες μου κι οι τοκογλύφοι άνθρωποι είναι. Αν κατορθώσει κάποιος και ανακαλύψει το αγαθό που εκ φύσεως κρύβει μέσα του κάθε άνθρωπος, μπορεί να τους αλλάξει, ξέρετε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Αδύνατον.  Δεν αλλάζουν τα τέρατα. Δεν μπορούν αυτοί ν’ αγαπήσουν τίποτα άλλο εκτός απ’ τα λεφτά.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Ναι μωρέ, δεν την αγαπάει, απλά γλυκάθηκε απ’ το κοκό και κόλλησε απάνω της.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Επιτρέψτε μου να έχω άλλη γνώμη. Τρέμω πως αγαπιούνται γαμώτο μου. Ανθρώπους που αγαπιούνται δεν τους παλεύεις.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Αν συμβαίνει αυτό, χέσε μέσα, δέσποτα. Ο αληθινός έρωτας χαμπάρι δεν παίρνει από χρήμα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Δεν μου λές , παπά, όπως υπάρχει η δέηση υπέρ υγείας, δεν έχετε καμιά ευχή και υπέρ θανάτου κάποιου;
ΑΡΙΣΤΟΣ  Κι αν δεν έχετε, να φτιάξεις εσύ μία δική σου , παπά. Είναι πολύ ωραία η ιδέα του Χαράλαμπου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Τι λέτε μωρέ;; Ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία αγάπης.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Ουουου!! Τι να σου πω!. Με πολλήν αγάπη βγάζει ο ένας χριστιανός το μάτι τού άλλου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Και γίνονται κάργα πόλεμοι υπέρ πίστεως. Πόση αγάπη , Θε μου!
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Αρίστο και Χαράλαμπε. είσαστε καθίκια.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Να σου δώσουμε συχαρίκια;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Ή να δεις από κάτω τα ραδίκια; Μη μας βρίζεις, είμαστε ο λαός εμείς.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Αχ ρε ρεμάλια…. Αν δεν ήσαν άθλιοι οι άνθρωποι , οι πολλοί, η μεγάλη πλειοψηφία του όχλου, δεν θα ήταν  πανάθλιος κι ο κάθε τοκογλύφος, ούτε ο κάθε Τραπεζίτης κι ο κάθε άλλος εκμεταλλευτής του κόσμου. Αυτή η  δίψα του καθενός μας  για χρήμα, για πολυτέλεια, για εύκολη καλοπέραση, αυτή τρέφει τους  απατεώνες  στον κόσμο. Αυτός ο πρόστυχος , ο ποταπός  μαζάνθρωπος, είναι που κάνει πανίσχυρους τους αδίσταχτους εκμεταλλευτές, την ισχυρή εξουσιαστική μειονότητα μέσα στην ανθρωπότητα. Ποιος λαός, ρε ρεμάλια, όχλος είστε, κόπανοι!
ΑΡΙΣΤΟΣ  Όχλος γαμώτο μας. Που κάνει πανίσχυρη και την εξουσία τη δικιά σας, άγιοι του Θεού.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Αυτός ο αμαθής , ο διψασμένος για εγκόσμια αγαθά κόσμος που τυφλά ακολουθεί εσάς και κάθε άλλον εξουσιαστή του, αυτός τα φταίει όλα λες, ε;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Κάπως έτσι είναι. Κι είναι τόσο απλό να ζήσεις καλά κι είναι τόσο εύκολο ν’ αποχτήσεις το μέγιστο αγαθό, είναι τόσο εφικτό το ν’ αγαπήσεις και με λίγα αγαθά να ευτυχίσεις . Έχει η γη μας πλούτο για όλους . Φτάνει να τον μοιραζόμαστε στα ίσια, φτάνει να μην ζητάμε περίσσια.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Παπαριές μάς λές πάλι, Παπαρσένη.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Φιλοσοφικές Αρχιπαπαριές , μετά συγχωρήσεως, αλλά του χρωστάς 500 κακομοίρη. Το ξεχνάς;;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Αφού είναι εφικτό, αγάπα τον να στα χαρίσει..
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Ο Θεός ας σας συγχωρεί, παπάρηδες. Μυαλό στον όχλο δεν μπορεί να βάλει ούτε ο παπάς, ούτε ο Πάπας. Γι’ αυτό θα είστε πάντα όπως είστε, ζώα κατ’ ουσίαν, δυστυχισμένοι κι ανικανοποίητοι πάντα.
ΑΡΙΣΤΟΣ …όπως κι εσύ, ατζέντη του Θεού και υπηρέτη του διαόλου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  …που μας κάνεις τον άγιο
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ   Όπως κι εγώ. Τι να πω;  Ενώ ξέρω πως για να γίνω πλούσιος δεν χρειάζομαι πολλά λεφτά, πως χρειάζομαι μόνο να διώξω τις ψεύτικες ανάγκες από τα θέλω μου, εκεί με τα μούτρα στον παρά κι εγώ…τι να πώ;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Τις ψεύτικες ανάγκες..χμ… αλλά η μερσεντάρα που κυκλοφορείς είναι αληθινή ανάγκη, ε; που την ικανοποίησες με δανεικά μάλιστα κι ελόγου σου.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ ( Σηκώνεται να φύγει)  Καληνύχτα σας, ρεμάλια…τι να πει κανείς και χωρίς ρεμάλια τι γούστο θα είχε η ανθρωπότητα, όχι πέστε μου…
ΑΡΙΣΤΟΣ   και χωρίς παπάδες, τι γούστο θα είχε..όχι πέστε μου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Και χωρίς Ανάργυρους;; όχι, πέστε μου, θα είχε κανένα γούστο ο κόσμος;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Και χωρίς Φλούτουρες;  Πέστε μου  και χέστε με…αααα πια…άκρη δεν βρίσκω με τσ’ ανθρώπους…καληνύχτα.


5η σκηνή

στο σπίτι του Αν, εκείνος και η ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ Η Φ κάθεται πάνω στα πόδια του και τον χαϊδεύει στα μαλλιά κι εκείνος την κοιτάει στα μάτια και την χαϊδεύει.

ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Τι θαύματα γίνονται στη ζωή των ανθρώπων, κοπέλα μου!!
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Δεν θυμάσαι που στο είπα την πρώτη μέρα; Θα κάνω ένα θαύμα, Αργύρη μου, σου είχα πει.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Και το έκαμες, Πεταλούδα μου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Μοιάζει με θαύμα, αλλά απλά είναι η αλήθεια της ζωής , αγαπημένε. Θαύμα λέμε ό,τι ο νους μας δεν μπορεί να εξηγήσει, μα τούτο εξηγιέται εύκολα, Αργύρη μου.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Μα πως είναι δυνατόν, εμένα, έναν μισητό από όλους άνθρωπο, έναν καρμίρη, έναν απατεώνα, πως είναι δυνατόν να με αγαπήσει μία κατά 40 χρόνια νεώτερη γυναίκα, τόσο όμορφη και τόσο καλή στην ψυχή;
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Είσαι σίγουρος πως σε αγαπώ αληθινά, Αργύρη;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Και βέβαια είμαι σίγουρος , χρυσό μου. Έξι μήνες τώρα, ούτε μια στιγμή δεν μου ζήτησες λεφτά για τίποτα. Και μου δόθηκες ολόψυχα, χωρίς μισθό, χωρίς να ζητήσεις χρήμα. Ποιαν άλλη απόδειξη θέλω;
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Είναι αλήθεια αυτό. Αν κι ήρθα εδώ με αποστολή να σου τα πάρω όλα με κόλπο.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Μα εσύ αντί να μου κάνεις κόλπα και να εκμεταλλευτείς την ερωτική αδυναμία μου, μου τα ομολόγησες όλα και με προστάτεψες. Γιατί άραγε; Δεν είναι λοιπόν θαύμα;
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Όχι…δεν είναι θαύμα, Αργύρη μου. Είναι μια ωραία σύμπτωση πόνων.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Όπως σου είπα, ορφάνεψα από πατέρα στα δεκατέσσερά μου χρόνια. Πέντε κορίτσια άφησε πίσω του. Κι εγώ ήμουν η μεγαλύτερη. Αγάπη δεν πρόλαβα να νοιώσω μες στο σπίτι. Η μάνα μου η ίδια με οδήγησε στην πουτανιά. Στα 15 μου πουλούσα το παιδικό κορμί μου για να ζήσουμε.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Δυστυχισμένο μου πλασματάκι, ήσουν ακόμα πιο δυστυχισμένο από μένα που με μια μαντεμένια αγκαλιά ζούσα τόσα χρόνια.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Η σκληράδα των ανθρώπων είναι χίλιες φορές πιο σκληρή από του μαντεμιού.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Αυτό κι εγώ το ξέρω.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Εκατοντάδες άντρες  κάνανε έρωτα μαζί μου. Μα κανείς τους ποτέ δεν με αγάπησε. Όλοι σαν εργαλείο ηδονής με έβλεπαν.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Όπως έβλεπα εγώ την κάσα μου, αν και εγώ την αγαπούσα κατά βάθος.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Χειρότερη από κάσα ένοιωθα. Ένα πράγμα προς ικανοποίηση των σεξουαλικών αναγκών αγριανθρώπων ήμουν. Τα ζωώδη τους ένστικτα ικανοποιούσαν πάνω μου. Κι όταν σε μερικές σπάνιες φορές, ένοιωσα αγάπη για κάποιους άντρες, με έφτυσαν κατάμουτρα όταν κατάλαβαν πως κάποιο αίσθημα γεννιέται μέσα μου γι’ αυτούς. Με ήθελαν απλά πουτάνα, όχι αγαπημένη.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Χειρότεροι από μένα ίσως ήσαν αυτοί οι άνθρωποι, εγώ την αγαπούσα αληθινά την κάσα μου. Αλλά δεν είχα δοκιμάσει να αγαπήσω και ψυχή ποτέ, ο βλάκας, αφού έχασα κι εγώ πολύ μικρός τους γονείς μου και δόθηκα με πάθος στο χρήμα. Δεν πρόλαβα, ο άτυχος,  να νοιώσω αγάπη από κανέναν
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Η ψυχή μου , Αργύρη μου, τριάντα χρόνια τώρα, αναζητούσε αγάπη αληθινή. Κι η δική σου η ψυχή, παρά την διαστροφή της από το χρήμα, στο βάθος της ζητούσε ν’ αγαπήσει αληθινά. Και πιο πολύ ποθούσε να αγαπηθεί.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Να ήξερες πόσες φορές έκλαψα γιατί δεν είχα κανένανε να με αγαπά. Δεν είχα κανέναν να αγαπήσω.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Αν ήξερες πόσες φορές πέθανα μέσα στο σκοτάδι ενός μπουρδέλου, όταν φεύγοντας ο πελάτης μου έλεγα με πόνο μέσα μου, ούτε αυτός με αγάπησε, κανείς δεν μ’ έχει αγαπήσει.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Μιάσματα μας έβλεπαν. Εγώ ένας τοκογλύφος μισητός κι εσύ μια πόρνη κατάπτυστη απ’ τον κόσμο.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Αυτό ήταν που μας ένωσε, η έλλειψη αγάπης και στους δυο μας.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Κι η αγάπη νίκησε το χρόνο, δεν κοίταξε διαφορά ηλικίας, δεν σκέφτηκε συμφεροντολογικά, ταρακούνησε τις ψυχές μας που την ποθούσαν χρόνια και μας ένωσε σε τούτη την υπέροχη σχέση , αγάπη μου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Και ποιος θα μπορεί να το πιστέψει, πως εμείς οι δυο, οι τόσο ασυνταίριαστοι κατά τα πρότυπα της κοινωνίας, αγαπιόμαστε τώρα πια τόσο δυνατά;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Το πιο απλό είναι αδύνατο να το καταλάβουν οι πολλοί, καλή μου. Το πώς υπάρχει αγάπη αληθινή, λίγοι, πολλοί λίγοι το ξέρουν. Στα περίπλοκα ψάχνουν την ευτυχία, μα εκείνη στα πολύ απλά κρύβεται.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Την αγάπη την αληθινή πώς να την βρουν, πώς να την ζήσουν, όταν τα μάταια όλοι κυνηγούν; Πώς την αληθινή ζωή να ζήσουν, αν τον εαυτό τους πρώτα δεν αγαπήσουν κι αν δεν προσπαθήσουν την αγάπη με άλλους να την μοιραστούν; Αγάπη δεν σημαίνει ν’ αγαπήσεις έναν άλλον άνθρωπο, μα να μπορείς ν’ αγαπήσεις όλον τον κόσμο.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Κι ο έρωτας πώς να φτουρίσει αληθινά, δίχως αγάπη μέσα στις ψυχές των ζευγαριών που πέφτουν στο κρεβάτι και που κάνουν σεξ σαν πρόβατα;
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Σου δόθηκα με όλη μου την ψυχή , Αργύρη μου, όχι από συμφέρον, όχι για πληρωμή, ούτε και από λύπηση,  μα επειδή διάβασα μες στα μάτια σου αυτόν το πόθο για αγάπη, τον κρυμμένο στην ψυχή σου. Δεν ήθελα το χρήμα σου, ήθελα να σε κάνω ευτυχισμένο με άλλο τρόπο. Εσύ μονάχα με έκανες να νοιώσω πως ήρθα στη ζωή να δώσω , όχι να πάρω.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Εσύ με δάνεισες χωρίς κανένα τόκο. Αντίθετα από ό,τι έκανα εγώ. Μ’ επιχορήγησες μάλλον με τόση αγάπη! Ήμουν κακός, πολύ κακός άνθρωπος τόσα χρόνια. Το χρήμα με είχε τυφλώσει. Μια καχυποψία έναντι όλων των ανθρώπων μού έτρωγε τα σωθικά. Φοβόμουν και μισούσα τους ανθρώπους. Έβλεπα μόνο το κέρδος. Η μανία του κέρδους, είναι το πιο άγριο τρωκτικό της ψυχής, Φλούτουρα.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Να όμως που εμένα μου ανταπέδωσες αγάπη, ζητώντας μου αγάπη μόνο, δίχως τόκο. Δίχως άλλα οφέλη, δίχως κέρδος κανένα άλλο, πλην απ’ την ίδια την αγάπη. Να που κάτι τόσο ακριβό κρυβόταν μες στην ψυχή του μισητού τοκογλύφου.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Εσύ μου άνοιξες τα μάτια. Είδα την βρωμιά τη δική μου και των γύρω, των άθλιων που μου ζήταγαν εκατομμύρια λεφτά για ν’ απολαύσουν μπούρδες κι ύστερα μ’ έβριζαν που ήμουν σκληρός μαζί τους.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ   Που βλέποντας μόνο το χρήμα ως μέσο ευτυχίας κι αυτοί, κάναν τα πάντα για να το έχουν και δεν θα δείλιαζαν ίσως και να σε σκοτώσουν για να γλιτώσουν απ’ τα χρέη τους.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Πόσο κακοί ήμασταν εγώ κι όλοι αυτοί!! Πόση κακία φέρνει το χρήμα μες στις κοινωνίες!! Ακόμα κι ο παπάς στο κόλπο. Μήπως οι δικαστές δεν με δικαίωναν πάντα με το αζημίωτο, γεμίζοντάς τους τα πουγκιά τους μαύρο χρήμα; Μήπως οι εφοριακοί δεν γέμιζαν σακούλες με ευρώ φεύγοντας από εδώ για να παρανομήσουν και να μη με φορολογήσουν;
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Κι όλοι αυτοί μιλούν για ηθική, για νόμους, για δικαιοσύνη. Πόσο ψέμα ολόγυρά μας!
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Ποια δικαιοσύνη; Οι άδικοι πάντα νομοθετούν και φτιάχνουνε στα μέτρα τους τούς νόμους.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Κι ύστερα λέγανε εσένα τοκογλύφο κι εμένα πουτανίτσα. Χωρίς φτιαχτά μιάσματα, πως θα μπορούσαν οι κακοί να επικρατήσουν και πως ο όχλος θα ένοιωθε αγαθός και ήσυχος μες στη βρωμερή συνείδησή του; Δείχνοντας εμάς, τα φανερά μιάσματα, κάλυπταν την κρυφή σαπίλα τους  και φιγουράριζαν δίκαιοι και ηθικοί, όλοι αυτοί οι μεγάλοι, μα και οι μικροί σατανάδες., το πλήθος δηλαδή.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Πόσο στραβά παίρνει ο κόσμος τη ζωή του, Φλούτουρά μου!! Ο καθένας , αν του σκάσεις μπόλικο χρήμα, μπορεί να γίνει ό,τι θέλεις, δολοφόνος ίσως ίσως ακόμα.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ Είμαι ευτυχισμένη που με αγαπάς , Αργύρη. Και τίποτα άλλο δεν ζητώ από σένα, παρά να μοιράσεις τα λεφτά σου , σ’ όσους σαν και μένα, από έλλειψη αγάπης πήραν το στραβό το δρόμο στη ζωή τους. Να μην ξαναδανείσεις σε ρεμάλια, σε διψασμένους για την ψεύτικη ευμάρεια, σε πεινασμένους για πλούσια ζωή και πολυτέλεια, χωρίς τίποτα να προσφέρουν στην κοινωνία.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Θα τα μοιράσω όλα δωρεάν σε ταπεινούς και καταφρονεμένους, που αρκούνται στα λίγα για να ζήσουν όμορφα. Σε ανθρώπους που η πρώτη ανάγκη τους  είναι ν’ αγαπηθούν και ν’ αγαπήσουν. Όχι σε Παπαρσένηδες κι Αρίστους και Χαράλαμπους, ποτέ πια σε τέτοιους, ούτε δανεικά.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Φίλησέ με ,άρχοντα της ψυχής μου. Κάνε με ακόμα πιο ευτυχισμένη καθώς θα νοιώθω πως εγώ βρήκα τον αληθινό Αργύρη και ψάρεψα μέσα από τα βάθη του την καταχωνιασμένη αγάπη.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Μικρή μου Φλούτουρα, πώς να μην σε φιλώ διαρκώς που εσύ μου δίδαξες τι πάει να πει ευτυχία; Τι πάει να πει ανθρωπιά. Που εσύ, εδώ λίγο πριν φτάσω στο τέρμα της ζωής, μου έδειξες το δρόμο της αλήθειας. Ας άργησες πολύ,…. σ’ ευχαριστώ που ήρθες . Το καλό δεν πειράζει και ν’ αργήσει, φτάνει κάποτε να ρθει…και ήρθε..
Αγκαλιάζονται με πάθος και φιλιούνται σιωπηλά . Η Φλούτουρα κλαίει μέσα στην αγκαλιά του.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ ..πατέρα μου, που χάθηκες τόσο νωρίς, δες με από εκεί ψηλά, δες με , είμαι καλά πια. Είμαι καλά πατέρα. Έχω έναν άνθρωπο δικό μου  τώρα. Συχώρεσέ με, πατέρα μου,  που πουλούσα το κορμί και την ψυχή μου, δεν είχα άντρα να με αγαπήσει και να με σώσει απ’ τη βρωμιά. Μα τώρα έχω άντρα πατέρα μου, κοίτα με, έχω κι αδερφό που με προστατεύει….(Χαϊδεύει την κοιλιά της) ..κοίταμε , πατέρα μου από ψηλά, έχω πατέρα, σε λίγο θα έχω κι ένα γιο, πατέρα μου. Όλα τα καλά τα  βρήκα σ’ ένα παλιάνθρωπο που ήταν στυγνός με τους ανθρώπους, γιατί δεν ήξερε ότι μπορεί ν’ αγαπηθεί.  Αργύρη τον λένε πατέρα μου, Αργύρη.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ (κλαίγοντας απαλά κι αυτός)  Άραγε είμαι εγώ αυτός ο αδίσταχτος, ο εκμεταλλευτής, ο στυγνός τοκογλύφος, ο μισάνθρωπος, ας τσιμπηθώ να δω αν ζω, άραγε είμαι ο Ανάργυρος εγώ, που τούτη τη στιγμή κλαίω από αγάπη;
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Πάμε τώρα να εφαρμόσουμε το σχέδιό μας.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Πάμε αγαπημένη. Θα δεις τι θα τους κάνω τους αισχρούς που σκόπευαν να με ξεκάνουν για να φάνε τα λεφτά μου, που έριξαν στον έρωτά μου για να μου τ’ αρπάξουν μέσα από σένα. Βρε τελευταία φορά θα λαδώσω δικαστή και θα τους χώσω για πάντα στην ψειρού.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Όχιιιι….Η αγάπη συγχωρεί, Αργύρη μου. Με καλοσύνη θα τους τα πάρουμε τα λεφτά που σου χρωστούν, έστω χωρίς τόκο πια και θα τα μοιράσουμε σε όσους έχουν ανάγκη από αγάπη. Συμφωνείς;;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Συμφωνώ, ψυχούλα μου!! Πάμε…
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Πάμε…
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ( …δακρύζοντας ακόμα) …Κι εσείς γονείς μου, εκεί ψηλά, που με αφήσατε μωρό μέσα στην ζούγκλα των ανθρώπων, πιστεύω να μην ντρέπεστε πια για τον Αργύρη σας και να καμαρώνετε πολύ για τον εγγονό που θα σας φέρει στη ζωή η θεά της καλοσύνης, η Φλούτουρά του που τον έμαθε να ζεί και ν’ αγαπάει…
(σφίγγονται και φιλιούνται με πάθος)








6η σκηνή
στο παρεκκλήσι…όλοι τους
στη μέση η κάσα, το φέρετρο με το Ανάργυρο μέσα και δίπλα το χρηματοκιβώτιό του, έτοιμα για θάψιμο. Η Φλούτουρα θλιμμένη, ντυμένη μαύρα.  Ο Παπάς θυμιατίζει και ψέλνει

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Ωραίο ξαφνικό και τούτο, ανακοπή σού λέει εν ώρα έρωτα.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Ρε τον ευτυχή, απάνω στο πήδημα τα τσιτάκωσε, επόμενο ήταν. Τον σαβάνωσες καλά παπά;
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Ξέρω γω…εγώ τα σιχαίνομαι τα πτώματα, ούτε που τον πλησίασα, η Φλούτουρα τον κανόνισε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μωρέ μια χαρά τον κανόνισε αυτή. Ευτυχέστατος θάνατος. Τι όμορφα που θα πέθανε ανάμεσα στα σκέλια της!!
ΑΡΙΣΤΟΣ  Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος, μα τον ζηλεύω, έτσι θέλω να πάω κι εγώ, καβαλιέν!!
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Αφήστε τα αυτά και πάμε να τον ψάλομε στα γρήγορα….. Δεῦτε τελευταῖον ἀσπασμόν, δῶμεν ἀδελφοί τῷ θανόντι               
Αἰωνία σου ἡ μνήμη, ἀξιομακάριστε καὶ ἀείμνηστε ἀδελφὲ ἡμῶν. (Τρις) Πάει στο καλό του κι αυτός.. Άντε, πείτε τους επικήδειους που του ετοιμάσατε και πάμε να τον θάψουμε μάνι μάνι, έχουμε κι άλλες δουλειές….Λέγε, Αρίστο.
ΑΡΙΣΤΟΣ   Θλιβερό καθήκον μας έφερε σήμερα όλους εδώ, γύρω από τις δύο κάσες σου, αξιομακάριστε και αείμνηστε, αδερφέ Ανάργυρε. Ο απροσδόκητος θάνατός σου, δόξα τω  Θεώ, επήλθε πριν τα κακαρώσουμε εμείς, ευτυχώς δηλαδή, γιατί όλοι σου χρωστάγαμε τ’ άντερά μας. Είμαστε τώρα όλοι εδώ μονιασμένοι, είμαστε, λέγω, εις την ευχάριστον θέση να σε έχουμε ψόφιον  τσίτακο μπροστά μας, έτοιμο για θάψιμο, εσένα και τα λεφτά σου, όπως ήταν η επιθυμία σου. Τα κλεψιμαίικα λεφτά σου, που τα απόχτησες πίνοντας το αίμα ημών που είμαστε ο λαός. Η απώλεια είναι μεγάλη.
(Η Φ ξεσπάει σε λυγμούς)
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ   Αργύρη μου αγαπημένε, γατί μου έφυγες τόσο νωρίς, που πάς, που με αφήνεις, γιατί μου το έκανες αυτό, Αργύρη μου.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Υπήρξες ένα ξεχωριστά βρώμικο μέλος τούτης της λαμπρής σαπιοκοινωνίας μας. Με την μαεστρία σου στην τοκογλυφία και την επιδεξιότητά σου στην απατεωνιά κατόρθωσες να πλουτίσεις τόσο πολύ, που μας γάμισες όλους τριγύρω σου. Γι’ αυτό κι όλοι μας με χαρά σε ξεπροβοδίζομε σήμερα με ολόθερμες τις ευχές μας για καλό σου ταξίδι προς την κόλαση. Να πεις χαιρετίσματα στο διάολο, αδερφέ μας και να κοιμάται ήσυχος πες του, όλοι εδώ στη γη γι’ αυτόν δουλεύουμε. Ευτυχίσαμε να σε γνωρίσουμε από την καλή, καθώς μας άρμεγες 30 τόσα χρόνια τώρα. Θα σου είμαστε όλοι ευγνώμονες, αγαπημένε μας τοκογλύφε και εκ του ασφαλούς, τώρα που είσαι ψόφιος και δεν μπορείς να μας γλύψεις τα λεφτά, γλύψε μας το τέτοια μας, θα λέμε μετά χαράς και ηδονής μεγάλης. Κι αν έρθει πάλι ο κλητήρας να μας κυνηγά, να μην σου πω τι θα του δώσουμε να σου τα φέρει στον κάτω κόσμο, να φχαριστηθεί η ψυχούλα σου, αχόρταγε και να νοιώσουμε κι εμείς καλά που ξεχρεωθήκαμε εντελώς. Ας είναι έρημος ο τόπος που πας κι ανάπαυση ούτε στιγμή ας μην βρεις στον κάτω κόσμο. Στο χαμό εσύ και  τα λεφτά σου , αξιομακάριστε και αείμνηστε, αδερφέ Ανάργυρε.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Ζωή σε σένα, Αρίστο, αλλά , ρε συ , τα τελευταία σου λόγια είναι ασέβεια προς νεκρό.
ΑΡΙΣΤΟΣ  Την ασέβεια προς τους ζωντανούς να φοβάσαι, που την είχε μπόλικη ο συχωρεμένος.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Λέγε και τον δικό σου , Χαράλαμπε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Με την σειρά μου κι εγώ, θέλω να σου δώσω τον τελευταίο ασπασμό και μια μπουνιά στη μούρη, πολυαγαπημένε μου Ανάργυρε. Υπήρξες δανειστής μου για πάνω από τριάντα χρόνια και χωρίς εσένα τίποτα δεν θα είχα αποχτήσει, ούτε καγιέν, ούτε φεράρι, ούτε γκόμενα. Αλλά τώρα ναααα…τα κακάρωσες εγκαίρως και με χαρά ψυχής και με χαμόγελο στα μάτια ετοιμαζόμαστε να σε πάμε στην τελευταία σου κατοικία. Άντε εκεί θα γλιτώσεις κι από τους λογαριασμούς, ΔΕΗ, τηλέφωνα, νερό, όλα τσάμπα θα τα έχεις. Και βέβαια, ναι Ανάργυρε , μαζί με σένα θα θάψουμε και την κάσα των χρημάτων σου, το χρηματοκιβώτιό σου, όπως ήταν η επιθυμία σου. Χωρίς την επιθυμία σου όμως, αύριο θα ξεθάψουμε το χρηματοκιβώτιο, όχι βέβαια κι εσένα. Τώρα που τα τσιτάκωσες, ποιος σε ρωτάει; Εσύ θα αναπαύεσαι στο χώμα με τα σκουλήκια σου κι εμείς θα σπάσουμε την κάσα σου με την βαριοπούλα και θα γίνουμε πάμπλουτοι, δοξάζοντας τ’ όνομά σου εις τους αιώνας των αιώνων. Την τεθλιμμένη σύντροφο των τελευταίων ημερών σου, την αγαπημένη σου Φλούτουρα, θα την αναλάβουμε εμείς, καμία έννοια να μην έχεις για εκείνην, θα την περιποιούμαστε με την σειρά όλοι μας, καλύτερα απ’ ό,τι εσύ.  Αυτό που δεν κατάφερε εκείνη, να ανοίξει δηλαδή το χρηματοκιβώτιόν σου δια του αιδοίου της και να μας φέρει τα λεφτά, όπως την είχαμε καθοδηγήσει, θα το καταφέρουμε εμείς με την βαριοπούλα.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Αχ που με άφησες μόνοι με τούτους δω, Αργύρη μου..θα με φάνε τα ρεμάλια!! Αχ γιατί πέθανες απότομα, καλέ μου!!!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  Θα τα ξεκοκαλίσουμε  όλα εις υγείαν του πτώματός σου, που σύμφωνα με την τελευταία σου επιθυμία, ήταν ο μοναδικός κληρονόμος σου. Εμείς είμαστε το πτώμα σου, τοκογλύφε, ο λαός είμαστε το πτώμα σου και θα σου είμαστε εσαεί ευγνώμονες που μας τα άφησες όλα σου κληρονομιά κι έσβησες και τα χρέη μας, καθώς ψόφισες.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Αχ Αργύρη μου, αν το ήξερα πως θα σε πέθαινα με τον έρωτά μου, ποτέ δεν θα σου ξανάκανα έρωτα…ααααααα…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   Ας είναι βαρύ κι ασήκωτο το χώμα που θα σε σκεπάσει, μη και τέτοιος που ήσουνα, βρεις τρόπο κι αναστηθείς και μας ξαναγαμίσεις όλους φτου και απ’ αρχής. Καλό σου ταξίδι προς την αιώνια κόλαση, αγαπημένε μας κι άσβηστη ας   είναι η φωτιά που θα καίει κάτω απ΄τα καζάνια που θα βράζεις. Καλά διάφορα με τον Βελζεβούλ που σε περιμένει, τοκογλύφε αδερφέ.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ  Τελευταίος θέλω να σε αποχαιρετίσω κι εγώ αγαπημένε φίλε, αγαθέ απατεώνα, άξιο τέκνον της εκκλησίας μας, πιστέ και άκακε χριστιανέ. Η εκκλησία μας κι εγώ, τιμώντας την μνήμη σου, θα πάρουμε αύριο το μεγαλύτερο μέρος από όσα βρούμε στη κάσα τού ταμείου σου που θα ξεθάψουμε και θα σπάσουμε. Σου υπόσχομαι να σου κάνω τριάντα μνημόσυνα το μήνα κι ένα κιλό λιβάνι να σου καίω κάθε φορά
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ …Αααααα, που με αφήνεις, Αργύρη!!!!!!! Τριάντα μνημόσυνα το μήνα θα σου κάνουμε κι ένα κιλό λιβάνι, αλλά θα λείπεις, Αργύρη…
(Ο παπάς θυμιατίζει το φέρετρο και πλησιάζει ,
και καθώς πλησιάζει να το προσκυνήσει , ακούγετε μια πορδή μες στο φέρετρο.
Πρρρρρρ…
Ο παπάς σταματά…γυρνάει και κοιτάει τους άλλους θορυβημένος…
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ Ρε σεις…κλάνει ο πεθαμένος;
ΑΡΙΣΤΟΣ (Θορυβημένος κι αυτός) Δεν συνηθίζεται αυτό…
Ακούγεται δεύτερο πρρρρρ πιο δυνατό..
ΑΡΙΣΤΟΣ.   Ρε σεις ..τι κανονιά ήταν αυτή;; Ρε μπας και δεν έχει πεθάνει ολωσδιόλου;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  (πιο ψύχραιμος αυτός)…Μπα… Δεν νομίζω…αλλά ίσως είχε φάει φασολάδα πριν πάθει την ανακοπή και τώρα ξεθυμαίνει . Κληροδότησε και τις πορδές του στο πτώμα του, ο σπαγγοραμένος.
ΠΑΠΑΡΣΕΝΗΣ …Αυτό είναι, Μπάμπη μου, αυτό…Εμ έτρωγε και τίποτα άλλο πό φασολάδα, ο γρουσούζης; Ας του δώσουμε τον τελευταίο ασπασμό να ηρεμήσει η κοιλίτσα του.

Πλησιάζει και προσκυνάει και καθώς προσκυνώντας ξαναλέει..
«τριάντα μνημόσυνα το μήνα, λέγω,  θα σου κάνω,  αδερφέ…..»
ανοίγει το καπάκι της κάσας, ξεπετάγεται και τον βουτάει από το λαιμό ο Ανάργυρος… ο παπάς  χτυπιέται τρομοκρατημένος, πετάει το Θυμιατίρι, κατορθώνει και  του ξεφεύγει, σηκώνει με τα χέρια τα ράσα  και το βάζει στα πόδια φωνάζοντας
«Χριστέ μου, σώσε με από το σατανά»….το ίδιο κάνουν και ο Α με τον Χ… παίρνουν μαύρη τρεχάλα, φωνάζοντας… «αναστήθηκε ο πούστης!!! Βρυκολάκιασεεεεε» Εξαφανίζονται…Ο Ανάργυρος βγαίνει από το φέρετρο και φωνάζει ουρλιάζοντας:
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ.  Τριάντα μνημόσυνα το μήνα θα κάνω εγώ σ’ εσάς αλήτες. Θα σας φάω, ρε…!!!!!
Η Φλούτουρα έχει πεθάνει στα γέλια. Πάει κοντά του και τον φιλάει στο στόμα.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ   Μη μου πεις πως δεν ήταν ωραία η ιδέα μου να σκηνοθετήσουμε το θάνατό σου;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Μόνο ωραία, αγαπημένη μου.!! Χεστήκανε απάνω τους τ΄ανθρωπάκια. Αλλά πάνω απ’ όλα κι απ’ όλους κι απ’ τα πάντα, ομορφότερη όλων είναι η αγάπη που με δίδαξες πως υπάρχει και πως είναι το ανώτατο αγαθό της ζωής, λατρεμένη μου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ Απλά την ξέθαψα από μέσα σου, Ανάργυρε μου. Όλοι μας με την αγάπη  μέσα μας γεννιόμαστε, μα σχεδόν όλοι την καταχωνιάζουμε βαθιά μας, την καταρρακώνουμε, την σκοτώνουμε, προσπαθώντας να κατακτήσουμε τον κόσμο, να κερδίσουμε μέσω του χρήματος την ευτυχία. Πόσο λάθος!!
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Πόσο λάθος! Και χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια για να το μάθω. Να καταλάβω πως καμιά αξία δεν έχει η κάσα των χρημάτων μου, αφού με βεβαιότητα θα την αντικαταστήσει η κάσα τού πτώματός μου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ  Πως ένοιωσες εκεί μέσα τόσες ώρες;
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Τέλεια είναι να είσαι πεθαμένος. Αλλά τώρα που τους νοιώθω χεσμένους να έχουν γίνει καπνός, νοιώθω ακόμα πιο υπέροχα, καλό μου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ   Έλα τώρα να κάνουμε αυτό που μου υποσχέθηκες.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ  Ναι Φλούτουρά μου. Θα μοιράσουμε όλο μας τον θησαυρό στους άστεγους, που από έλλειψη αγάπης χάσανε τα σπίτια τους, στα παιδιά που τα σκοτώνει η ηρωίνη, που από έλλειψη αγάπης πέσαν στα ναρκωτικά, στους αλήτες  που από έλλειψη αγάπης γίνανε κακοί,  στους μεθύστακες που ψάχνουν την αγάπη μέσα στα βαρέλια, στους γέροντες που είναι πεταμένοι στα ιδρύματα και στα γηροκομεία, ξεχασμένοι από την αγάπη των παιδιών τους, σ’ όλους τους ταπεινούς και καταφρονεμένους που μόνο αυτοί είναι φορείς αληθινής ζωής.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ Εμείς θα ζήσουμε μ’ αυτά τα λίγα , Αργύρη μου. ( Του δίνει ένα μικρό κόκκινο πουγκί σε σχήμα καρδιάς). Εδώ φύλαξα τα χρήματα  που μου έδωσες την πρώτη μέρα που ήρθα σπίτι σου. Δεν μου ξανάδωσες άλλωστε άλλη φορά άλλα.  Αυτά είναι για το πρώτο μας φιλί, είχες πει. Αυτά είναι αρκετά για να ζήσουμε ως το τελευταίο μας φιλί,  σου λέω εγώ τώρα.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Σ’ ευχαριστώ που μου δίδαξες την αλήθεια, ψυχή μου.
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ Κι εγώ σ’ ευχαριστώ που άκουσες την καρδιά μου, αυτήν που χρόνια έψαχνε την αληθινή αγάπη μέσα στο μπουρδέλο της κοινωνίας.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ Μ’ ακούτε ορέ άνθρωποι; Μ’ ακούς κι εσύ μωρέ θεατή τοκογλυφάδι; Φρόντισε, κακομοίρη, πολύ πριν φτάσεις στην κάσα τού πτώματός σου, να μάθεις πως η κάσα τού παρά σου δεν σου είναι τόσο χρήσιμη, αν δεν έχεις γεμάτη με αγάπη την κάσα της ευτυχίας σου, την καρδιά σου. Κι εσύ κάθε άπληστε τοκογλύφε, εκμεταλλευτή των λαών, μ’ ακούς; Ανάξιος κληρονόμος της απληστίας σου είναι το πτώμα σου, βρωμιάρη …Κι όλο τον κόσμο, πανάθλιε, αν καταχτήσεις, την ευτυχία δεν θα την αποκτήσεις, αν δεν αγαπήσεις κι αν τ’ αγαθά της ζωής δίκαια κι ισάξια με τους πολλούς δεν τα μοιραστείς…Και σεις ρε ρεμάλια της οικουμένης, ακούστε με ρε καθάρματα της καθημερινότητας, αν δεν υπήρχατε εσείς, δεν θα υπήρχαν κι οι τοκογλύφοι κι οι Τραπεζίτες κι οι Χρηματιστές και όλοι οι άλλοι εκμεταλλευτές των ανθρώπων. Αρνηθείτε ρε το ψέμα, ευτελείς υποτελείς.
(Προχωρούν αγκαλιασμένοι προς το μπρος μερος της σκηνής)
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ Συχώρεσέ τους όλους, Αργύρη μου. Όταν ανακαλύψουν το αγαθό της αγάπης και μεταμεληθούν όλοι οι τοκογλύφοι κι οι τραπεζίτες κι οι κυβερνήτες κι όλοι οι εξουσιαστές κι όταν ο όχλος που λέγεται λαός ανακαλύψει κι αυτός το αγαθό της αγάπης και την αρετή της αγαθότητας  και ξεφύγει από την καθημερινότητα των ψεύτικων αναγκών και των πλαστικών του ονείρων κι αν πάψει πια να χάνει τη ζωή του για να πλουτίσει, τότε ο κόσμος όλος θ’ αλλάξει κι η γη μας θα ξαναβρεί τον αληθινό της προορισμό…θα γίνει ο Παράδεισος των ανθρώπων πάλι. Συχώρεσε και τον Παπά και τον Αρίστο και τον Χαράλαμπο, τι να κάνουμε, ένα μικρό δείγμα της σημερινής μας κοινωνίας είναι κι αυτοί. Από ανθρωπάκια προπαντός αποτελείται ο όχλος.
Ο Αν σηκώνει τη Φ στα χέρια του και στροβιλίζονται πάνω στη σκηνή τραγουδώντας:
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ   Ο έρωτας ενίκησε τον θάνατο , το χρήμα και τον κάματο
 και η αγάπη όλα τα νικάει τα κακά του κόσμου. Είσαι δικός μου,
η ψυχή σου θησαυρός μου,
στ’ ανάθεμα η κάσα με τ’ αμέτρητα λεφτά.
ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ   Είσαι η ζωή μου, έρωτα, ψυχή μου
και το μαντέμι τώρα το μισώ. (κλωτσάει το χρηματοκιβώτιο)
Θα σ‘ αγαπάω όσο ζω κι απλά θα ζω για ν’ αγαπώ,
ψυχή μου,
εσένα κι από σένα μέσα , όλον τον κόσμο,
ευλογημένο θηλυκό!!
ΦΛΟΥΤΟΥΡΑ: Η κάσα με τους θησαυρούς όλου του κόσμου είναι η ψυχή του αγαθού ανθρώπου. Κι η αγάπη ο πιο μεγάλος θησαυρός!


 ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΑΥΛΑΙΑ

Γιώργης Δρυμωνιάτης