χαίρε χρόνε

….καληνύχτα χρόνε που φεύγεις

ανάερος, περ’ απ’ το δέος του είναι μου…

….καληνύχτα φθορά προστιθέμενη

στο αψύ και γενναίο εγώ της φωνής μου….

….καληνύχτα χρόνε δυνάστη,

θεσπέσιε εξουσιαστή της κακίας μου….

….καληνύχτα προδότη τ’ ονείρου,

συνοδέ του νεκρού κρεβατιού της ανίας μου…

…χαίρε καινούργιε μου συ

που μ’ αγκάλιασες πάλι θανάσιμα,

που μ' ευχές τυλιγμένος μου ήρθες ,

με δώρα, μάτια γεμάτ’ αστραπές,

υγεία, χαρά, ευτυχία,

προσωρινές ιαχές, φώτα σβηστά,

καλώς όρισες συ, π’ όλο φεύγεις,

π’ όλο παίρνεις και δίνεις και παίρνεις

και στο τέλος αφήνεις μηδέν,

φίλε, καινούργιε μου συ, ύπουλε,

όμοιε με το όλον, όμοιε με το τίποτα ,

χόβολη χοηφόρε,

χαίρε χάρε χρόνε,

χρέους χρώμα χωμάτινο,

χρόνε χώρου χοάνη,

χωνευτή χωστής χαράς,

χρόνε χάρε χρόνε

!! χαίρε !!

…πυρ του μηδενός….

ΑΡΙΣΤΟΚΛΗ ΚΑΡΣΟΥΡΗ

Από τη συλλογή

"ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΡΜΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ"