Γράμμα σε ένα ποίημα

Γράφω σ' εσένα που δεν σ' έγραψα ακόμα,

μα σ' έχω ήδη στην ψυχή μου θρονιασμένο

κι Εκείνην να ‘ρθει περιμένω,

να σε διαβάσει πριν γραφτείς.

Γράφω σ' ένα που δεν σ' έχω απαγγείλει,

παρά μονάχα στη σιωπή σε ψιθυρίζω

κι Εκείνη, αχ , και να ‘ρθει ελπίζω,

ύμνος βαθιά της να γεννείς.

Γράφω σ' εσένα που δεν είσαι από λόγια,

μα από χούμελη και ρόδο προπλασμένο.

Μ' Εκείνην -σαν θα ‘ρθει-, προσμένω

κι εσύ στα χείλη μου να ‘ρθεις.

Γράφω σ' εσένα, τελευταίο ποίημά μου,

ψυχοφτερούγισμα κρυφό και μυστικό μου,

άγραφτο και ανείπωτό μου,

που για Εκείνην θα γραφτείς

όταν θα ‘ρθει η ώρα για να εκλάμψεις. Τότε,

ως σιωπηλά θ' απαγγελθείς από το σώμα,

δος της και την ψυχή σου ακόμα,

γλύκανε, όσο γλυκαθείς.

ΑΡΙΣΤΟΚΛΗ ΚΑΡΣΟΥΡΗ

Από τη συλλογή

"ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΡΜΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ"