Το πρωί των μελτεμιών

Βρέθηκα τούτο το πρωί των μελτεμιών
νεκρός πάνω στο στρώμα του κορμιού μου.
Τριγύρω μου πεσμένα και πικρά νεκρά
κι όλα τα όνειρα του γκρίζου Ουρανού μου.

Αστέρια σεις, λιγόχρονα,
λιγόψυχο κορμί μου,
φάροι σβηστοί, ω μάτια μου!,
αδράνεια ορμή μου,
μηδενικό ψυχή μου!!!

Θρηνώ ετούτο το πρωί των μελτεμιών
το θάνατο του πρόσκαιρου ανθού μου.
Τα πέταλά του κείτονται ωχρά νεκρά
στ' άβουλα χέρια του αδίστακτου Θεού μου.

Αδέρφια σεις, αφόρητα,
φονιάδες μου, εχθροί μου,
μοιράστε τα κομμάτια μου,
αδράνεια η ορμή μου,
μηδενικό η ψυχή μου!!

Γιώργη Π.Κασιμάτη- Δρυμωνιάτη
Από την συλλογή του
"ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ"
Εκδόσεις ΖΑΘΕΟΝ ΠΥΡ
Κύθηρα, 2010.