ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΗΠΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ-ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗ
O χρόνος, ο χαζορολογάς, τα ρολόγια μ' όλα έχει χαλάσει. Ένα μόνο ρολόι που χτυπάει τικ-τάκ

είν' η καρδιά μου, που μετράει την αγάπη που πετάει στα όνειρά μου.

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣE ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΕΝΤΩΣΟΥ, Ω ΨΥΧΗ ΜΟΥ, Ν' ΑΨΗΛΩΣΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΟΝΤΟΥΣ,ΚΑΛΟΤΥΧΗ!







Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Νέκταρ θνητών

Δεν είναι αίμα το κόκκινο τούτο,
είν’ η χαρά τού ονείρου μου,
είναι η ευτυχία της ύπαρξής μου
μέσα στο σέλας της αγάπης της ,
είναι το εγώ μου εντός της,
ρόδινο, κόκκινο, πορφυρό,
της ζωής μου απόσταγμα
ο έρωτάς της….
...κάτι σαν νέκταρ
για θνητούς.
Αυτό είναι η αγάπη μου.
Πίστεψέ με....κάτι σαν νέκταρ
για θεούς θνητούς...θα έλεγα....
κόκκινο, σαν το αίμα,
καυτό σαν την υψικάμινο της ζωής....
ναι, η ίδια μου η ζωή
είναι το νέκταρ για θνητούς
που στο στόμα μού δίνει Εκείνη.

γιώργη κασιμάτη-δρυμωνιάτη
από τη συλλογή
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΡΜΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου