ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΗΠΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ-ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗ
O χρόνος, ο χαζορολογάς, τα ρολόγια μ' όλα έχει χαλάσει. Ένα μόνο ρολόι που χτυπάει τικ-τάκ

είν' η καρδιά μου, που μετράει την αγάπη που πετάει στα όνειρά μου.

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣE ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΕΝΤΩΣΟΥ, Ω ΨΥΧΗ ΜΟΥ, Ν' ΑΨΗΛΩΣΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΟΝΤΟΥΣ,ΚΑΛΟΤΥΧΗ!







Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Στο άσυλο της ύλης

Στο άσυλο της ύλης

Με κηδέψανε  όρθιον οι νεκρές μου οι νύχτες
κι αποσπέρι στον τάφο μου τα πουλιά του κακού.
Αντιπέρα στο πέλαγος αρμενίζουν δυο δάκρυα
που τα μπάρκαρα πίσω μου να ποτίζουν το αίμα.
Ένας Ήλιος πορφύριος ξαστερώνει το μνήμα
κι η ματιά τού εσχάτου μου σε ζυγίζει ζωή.
Απ’ τα πλούτη δεν μου ‘μεινε παρά μόνον η πένα
κι απ’ τη δόξα δεν κράτησα παρά μόνον το ψέμα.
Στο αιώνιο άσυλο των νεκρών μου κυττάρων
ηρεμία και θάνατος. Και το φως ξεχασμένο.
Πόση θλίψη! Με νίκησαν οι ορδές των βαρβάρων.
Στο αιώνιο άσυλο των νεκρών μου κυττάρων

το μηδέν εναπόθεσα στην ιλή του παντός.

γιώργης Π. δρυμωνιατης
Από τη συλλογή:
ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΓΡΑΦΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου