στην κορυφή μου

στην κορυφή μου

Τραγουδώ με τα κοτσύφια,

πρωινό  ανθηρής χαράς,

τραγουδούν και τα ζωύφια

και τα δέντρα όλα μ’ εμάς.

Μουσική, τρελή ορχήστρα

κι είσαι η νότα μου εσύ,

Της ψυχής μου εσύ η γλίστρα

πάνω στ’ ονειρονησί.

Δυο στιγμές από συνήθεια

τρεις αιώνες έρωτας!

Μου καρφώθηκες στα στήθια.

Το γιατί μην το ρωτάς.

Κι αν κοιτάς που ανεβαίνω

σε κυπαρισσιού κορφή,

στους ανέμους σ’ ανασαίνω,

κορυφούλα μου όμορφη!

Στου Θεού τα γένια πάνω

πλέκω αγάπη αλλόκοτη

και πετώ,!Μ' αιθεροπλάνο

την καρδιά που 'χει γιορτή.

Στ' ουρανού τα μεγαπλάτη

στου καιρού το βάσανο,

στ’ άνθη σου , Υψηλοτάτη,

σαν μελίσσι σεργιανώ.

Λεύτερο αγέρι φεύγω

μ' άρνηση στο κράτημα,

με το σώμα σου προσφεύγω

προς το πρώτο αμάρτημα.

Συνοδεύοντας το φως σου,

διασχίζω τ' όνειρο.

Κορυφή μου, είμαι δικός σου

στο παρόν και στ’ άπειρο.

Γιώργης Δρυμωνιάτης

Από την «ΕΝ ΧΟΡΔΑΙΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΟΙΣ»