Πρότυπος έρως

Σ’ αγάπησα τις νύχτες που δεν σ’ είχα,

τις νύχτες, που με έδερν’ ο καιρός,

που έχαν’ απ το σώμα μου την ψύχα

κι ένοιωθα τσόφλι πεταμένο στη ματιά σ’ ομπρός.

Κι ως άνοιγα τα μάτια μου στο πέλαγός σ’ ενάντια

με χάιδευαν τα χέρια σου φορώντας άγρια γάντια,

χαρούμενα ξεσκίζονταν τα δάκρυα κι η ψυχή μου.

Σ’ αγάπησα, σε χόρτασα, χωρίς να ‘σαι δική μου.

Χερσέψανε τα όνειρα και κόντυνε η ελπίδα

κι απ’ το κουρέλι σέρνονταν, που κουβαλούσα ζώντας.

Σ’ αγάπησα, σε χόρτασα κι ας μην ποτέ σε είδα,

ανήκεστος, παράφορος, ερωτευμένος όντας.

ΑΡΙΣΤΟΚΛΗ ΚΑΡΣΟΥΡΗ

Από τη συλλογή

"ΕΙΚΟΣΙ ΥΠΟΡΧΗΜΑΤΑ ΧΑΡΑΣ"