Έτσι περνώ τις ώρες μου
Γιατί η φύση μ' έπλασε από φτερά ονείρου
κι από πηλό, ναι , δεν λέω, κι από πηλό,
μα κυρίως από άνεμο μ' έπλασε,
που τον ζύμωσε με υγρά ματιών
και με μικρές ακτινοβολίες σπινθήρων.
Ύστερα κύματα ψυχής μετέωρα στο φως.
Σταγόνες εκχυλίσματος σκέψης, άρωμα.
Επτά αισθήσεις για συναισθήματα.
Ρυθμό με το τικ-τακ του εντός μου ύμνου.
Και αίμα κόκκινο , καυτό, για χρώμα εικόνας.
Από τετοια μ' έπλασε μια νύχτα έρωτος
κι εραστής προσήλθα , ήδη εραστής
του ποικίλου ωραίου και
-εραστής ερασιτέχνης πάντα,
αθώος ασήμαντος υποτεχνουργός
του αναβράζοντος θεοτικού μέρους μου-,
ορειβατώ στην ομορφιά,
ελπίζοντας πως δεν την καταστρέφω.
Έτσι περνώ τις μέρες μου.
Χορταίνω πάθος!!! Ζώντας τραγουδώντας!!!
Ως Τζίτζικας
φτωχός και ευτυχής!!!
Καλημέρα συννεφάκι
π' ήρθες στο παράθυρο
να μου΄φέρεις τη Δευτέρα,
...της ανάγκης το χορό.
Καλημέρα αστεράκι
π' ήρθες στην αναφορά
να μου φέρεις τη Δευτέρα
αδειανή από χαρά.
Καλημέρα στεναχώρια
π' ήρθες άλλη μια φορά
να μου φέρεις μια Δευτέρα
με τσαλάκα τα φτερά!!!
Καλημέρα κι όνειρό μου,
όνειρο της Κυριακής
που στα δίχτυα της Δευτέρας
μπλέχτηκες κι αιμορραγείς...
Ποιηματάκια του
Γιώργη Π. Κασιμάτη - Δρυμωνιάτη
από τη συλλογή του
"ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου