Νερωμένο κρασί
(μεταγενέστερος τίτλος: Παραδειγματικόν, συλλογή: Τὸ παλιὸ βιολί)
Ὅ, τι κι᾿ ἂν εἶχε τόχασε, γυναῖκα, βιός, παιδιά του·
τίποτε δὲν τ᾿ ἀπόμεινε στερνὴ παρηγοριά.
Πέταξ᾿ ἡ ἔννοια ἀπὸ τὸ νοῦ κι᾿ ἡ ἐλπίδ᾿ ἀπ᾿ τὴν καρδιά του
κι ἡ ὑπομονὴ ἐμαρμάρωσε στὰ στήθη του βαριά.
Ὅπως τὰ λείψανα περνοῦν, περνάει ἀργὰ ὁ καιρός του
καὶ ζεῖ δίχως ὁ δύστυχος νὰ ξέρει τὸ γιατί.
Μὲς στὴν ταβέρνα ὁλημερὶς μὲ τὸ ποτήρι ἐμπρός του
τοῦ κάκου ἐκεῖ ἀνώφελα τὴ λησμονιὰ ζητεῖ.
«Καταραμένε κάπελα καὶ κλέφτη ταβερνιάρη,
τί τὸ νερώνεις τὸ κρασί, καὶ πίνω ἀπ᾿ τὸ ξανθό,
καὶ πίνω κι᾿ ἀπ᾿ τὸ κόκκινο κι᾿ ἀπὸ τὸ γιοματάρι
κι᾿ ἀπὸ τὸ σῶσμα τὸ τραχύ, πίνω καὶ δὲ μεθῶ;
Δὲν ᾖρθα γιὰ ξεφάντωμα, μήτε γιὰ πανηγύρι,
ᾖρθα νὰ βρῶ τὴ λησμονιὰ στὸ θάνατο κοντά!»
Κι᾿ ὁ κάπελας γεμίζοντας καὶ πάλι τὸ ποτήρι
μὲ θλιβερὸ περίγελο στὰ λόγια του ἁπαντᾷ:
«Τί φταίω ἐγὼ ἂν τὰ δάκρυα ποὺ ἀπελπισμένος χύνεις
πέφτουν μὲς στὸ ποτήρι σου, σταλαγματιὲς θολές,
καὶ τὸ νερώνουν τὸ κρασὶ κι᾿ ἀδύνατο τὸ πίνεις;
Τί φταίω ἐγὼ κι᾿ ἂν δὲ μεθᾷς, τί φταίω ἐγὼ κι᾿ ἂν κλαῖς;»
Ιωάννης Πολέμης
Ποιητή, το προπατορικό «εργαλείο» (όπως έλεγε και ο Καζαντζάκης) θα ηχεί το δάκρυ μας και θα χύνει τις απορίες του στα άλυτα της σκέψης μας..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή είναι αφόρητη για κείνους που την πίνουν με πλερωμή.. (ειδικά αν πληρώνουν με δάκρυα τον ταβερνιάρη-θεό τους)..
Και είναι σκληρό να παλεύεις με την επιθυμία της καρδιάς…(δεν αναλύω περισσότερα γιατί θα με πεις φλύαρη..)
Πάντως να ξέρεις τούτο:Κάθε φορά που έρχομαι στην ιστοσελίδα σου, μπαίνω σαν σκούλικας και βγαίνω ψυχή.. (Μήπως είσαι μάγος;;)
Την εκτίμησή μου, Φίλε Γιώργη, την έχεις δεδομένη.. Καλησπέρα σου, λοιπόν, και συγχώραμε που χάνομαι αλλά προσπαθώ να ετοιμάσω την ιστοσελίδα μου δηλαδή να ντύσω με 24 γράμματα όση περισσότερη Ύλη μπορέσω..
Καλή μας συνέχεια και καλώς ήρθε στην παρέα μας η Legenda με τα ακροβατικά ποιήματά της (μπράβο σου ποιήτρια, ξέρεις να κοιτάς με απληστία, με τρυφερότητα, με πίκρα και να αποχαιρετάς τα πάντα λες και τα πάντα έχεις χορτάσει!!..)
Να είστε γεροί και χαμογελαστοί πάντα για να σας καμαρώνω..
Καλημέρα καλή μου φίλη.Μάγος όχι, φίλος μόνο, που αγαπώ όσους αγαπούν το λόγο και την ποίηση, όπως εσύ. Καλή δύναμη στη δική σου προσπάθεια, όμορφες εμνπεύσεις να έχεις, γρήγορα να μας δώσεις να απολαύσομε το δικό σου όμορφο ψυχοκόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το λόγο σου τον όμορφο , που στολίζει τη σελίδα μου (τετοιος λόγος ποτέ δεν είναι φλυαρία, είναι ζεστασιά.)
Τη φίλη μας τη Legenda εγώ δεν την ανακάλυψα ακόμα. Θα το προσπαθήσω άμεσα...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!