Ελένη

Σε βρήκα στα περβόλια
των δώδεκα αγγέλων
να σιγοτραγουδάς
και δυο δροσοσταλίδες,
σαν άστρα στολισμένα,
στα μάτια να φοράς.

Σε βρήκα μες στ’ αμπέλια
των δώδεκα ανέμων
φτερά να κουβαλάς.
Αερικό γινόσουν,
τα νέφη προσπερνούσες.
Μ’ άρεσε να πετάς!

Σε βρήκα στα πελάγη,
υγρήν κι αλλοπαρμένη,
μ’ αλμύρα να μεθάς
κι από αγάπης χείλη,
ρόδινες πυρπολίες,
άλλο να μην ζητάς

Ελένη, μικρή μου φωτιά,
απόσταγμ’ αγάπης στο Είναι μου,
Ελένη, σου δίνω καρδιά.
Για πάντα τον έρωτα δίνε μου!!

Σε βρήκα μες στον Ήλιο
στα χρυσαφιά μαλλιά σου
αχτίνες να φοράς,
με την αγνότητά σου ,
με το λευκό το φως σου
να με πυροβολάς!

Σε βρήκα τρεις αιώνες
βαθιά μου θρονιασμένη,
σχεδόν παντοτινή,
εντός μου εντοιχισμένη,
από κομμάτι ψέμα
πλευρά αληθινή

Σε βρήκα σκαλωμένη
στην ταπεινή μ’ αγκάλη
φιλί να εκπορθείς.
Σε βρήκα όλη εντός μου,
δαίμονας και Θεός μου.
Τόξερα πως θα ρθείς!!!

Γιώργης Π.Κασιμάτης-Δρυμωνιάτης
από τα ΕΡΩΤΑΡΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΔΑΚΡΥΩΝ