για ένα μαγισσάκι, ποιηματάκι.


Ένα μαγισσάκι
μούφερ' ένα όνειρο
σ' αγάπη τυλιγμένο
και σ' ανθόνερο.
.
"Πάρτο , μου λέει, πάρτο
το γυμνούλικο...
είναι ο θησαυρός σου,
που κοιμότανε
σαράντα τόσους χρόνους
στον ίσκιο της καρδιάς.
Πάρτο και βάλτο εντός σου
τ' ονειράκι αυτό,
που σαράντα χρόνους
σε νάρκη ήτανε.
Σιγά να το ξυπνήσεις,
να του απαλομιλήσεις,
σιγά-σιγά το φως,
μην το τρομάξει ο Ήλιος
και φύγει και χαθεί.
Ω ναι , να το λατρεύεις,
να το κρυφομεθάς
κι αιώνια να δίνεις
το μαξιλάρι σου,
για να μην το χάσεις
τ' ονειράκι αυτό,
τον αφροανθό
των ονείρων σου".
.
Ω μάγισσα του Χρόνου,
πόσο σ' ευχαριστώ!!!
Σ' αγάπη τυλιγμένο
και σ' ανθόνερο
μούφερες μαγισσάκι
το μεγαόνειρο!!!
Όπου σαράντα χρόνους
το περίμενα,
το γυμνούλικο,
να ρθει να με χαϊδέψει
με της φλογός τα μάτια,
την ξωτικοψυχή του,
την πύρινη!!!

Γιώργης Π.Κασιμάτης Δρυμωνιάτης
από τη συλλογή

ΕΡΩΤΑΡΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΔΑΚΡΥΩΝ