Ξανά

Ξανά

Θα περπατήσουμε ξανά μαζί

στους μεγάλους δρόμους,

στις θάλασσες ξανά μαζί

θα ξανοιχτούμε,

στη θαλπωρή και στην πληγή μαζί,

θα ‘ναι η μέρα πιο καλή,

αν ξαναγαπηθούμε.

Πάρε το χέρι μου κουπί

κι αγέρι από τα μάτια μου δανείσου.

Μπορούμε , αδερφή ψυχή,

στις τρικυμίες της ζωής

μαζί ξανά να πορευτούμε

και τη γαλήνη στην πορεία τη σκληρή,

ξανά μαζί να ζήσουμε,

αν ξαναγαπηθούμε.

Κι αν μας θολών’ η σκοτεινιά

την όρασή μας

κι αν μας πλακώνει την ψυχή

η δυσωδία η βρωμερή

μιας κοινωνίας που σαπίζει

μέσα σε ψέμα και σε πλάνη οικτρή

κι αν νιώθουμε πως πάμε να χαθούμε,

θα φέξει πάλι πορφυρή ανατολή,

θα ξημερώσει μέρα πιο καλή,

αν θα ξεσηκωθούμε.

Πυρπόλησε, καρδιά μου φλογερή,

τα όνειρα εκείνων που ποθούνε

ξανά να ζήσουνε ζωή αληθινή.

Όλα η αγάπη τα μπορεί.

Κι εμείς θα γίνουμε και πάλι ικανοί,

αν ξαναγαπηθούμε

και μες στη μάχη τη σκληρή

σαν δάχτυλα σε θέλησης γροθιά

ξανά αν ενωθούμε.

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης

Από την 

ΑΝΑΣΤΗΤΩ Ο ΛΑΟΣ