Επίκληση

Επίκληση

Κρύο στο κρανίο, εσωτερικά, εξωτερικά, πιθανόν χειμώνας στις σκέψεις μου,

λέω τώρα… Ίσως να φταίει το παγόβουνο, το ντακα-ντουκ στο στέρνο,

ειδάλλως οι άλλοι, που επιδιώκουν να με καταστήσουν μη ον.

Ωστόσο, ανεξαρτήτως Θεού, εγώ νάμαι υπάρχω.

Κι αν η ψυχή θαρρούν πως είναι  από βενζίνη,

δεν ξέρω, αναλώσιμη, λένε, αλλά όχι, όχι αφού μπορώ και μιλώ,

αφού υπάρχεις κι ακούς…όχι, όχι, ποτέ κάρβουνο η ψυχή.

Πες μου κάτι εσύ.

Υπάρχει ένας Μεσσίας ανάμεσά μας;

 Ο Έρωτας, λες, καταμεσής της γης, λυτρωτής .

Κι η μεγάλη των όλων  μητέρα, η αγάπη.

Μία για όλη την ανθρωπότητα.

Βολές αέρος-αέρος, εδάφους-εδάφους,

αλλ’ εμείς στις υπερβολές των πνευμάτων,

 μακριά από τους τάφους θεμελιώνουμε τη ζωή.

Κι όσο κι αν το σώμα την υπηρετεί,

η ύλη αδυνατεί να μας υποτάξει.

Κρύο στο κρανίο σήμερα, εσωτερικά, εξωτερικά,

σκοτάδι κατά μεσημβρίαν, συγκυρίες κακής εξουσίας,

πιθανόν χειμώνας οι σκέψεις μου,

αλλά τι πάει να πει κρύο, αφού μπορεί ν’ αχνίσει στο χιόνι κερί!

Δεν πα να χιονίζει!

Κουμαντάρω το άυλο είναι μου, τα φώτα μου μες στην ομίχλη,

προκαλώ το μηδέν και το άπειρο,

υπερπατώ πάνω στο εφικτό, στο ιδεατό, στο ανείπωτο,

χοροπηδώ πάνω σ’ ονείρων αλαλαγμό!

Πυρπολείστε με Ουρανοί με αγάπη!

Κι εσύ, θηλυκιά μου! Ω, Ερατώ, εράσμια Ερατώ μου,

δος μου των μαστών σου τον ορό, να ενωθώ με το φως.

Να μου γεννήσεις κάλλος πάλι θέλω.

Λόγο λευκό. Χειμωνανθό μες στον πάγο μου.

Γέννα με, γέννα  Ερατώ.

Στη μήτρα σου ποθώ να διασωθώ,

ω μήτρα του σύμπαντος, τέχνη!

 Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης

Από την ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΡΜΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Απαγγέλθηκε στις 14/12/2015 στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ , στα πλαίσια απονομής των βραβείων ΟΔΥΣΣΕΥΣ του LONDON GREEK FILM FESTIVAL 2015