Κύκλωπες

Κύκλωπες

Πολύποδες και πολυχέρηδες,

Κύκλωπες

με το ένα μάτι στο φαρδύ τους κούτελο

και μ’ ένα στόμα άβυσσο που όλο καταπίνει.

Δεν θα τους βρεις , μου είπαν, πουθενά,

αν δεν τους κουβαλάς.

Κι εγώ προτίμησα να κουβαλώ τον έρωτα κι έλεγα

α, δεν θα τους δω, δεν θα τους συναντήσω.

Να όμως που βρεθήκανε μπροστά μου

στο δρόμο μου τους βρήκα,

στο μακρύ ταξίδι για τα Κύθηρα, 

στη ρότα για τον έρωτά μου.

Κι ήταν πολλοί και ικανοί στο να με καταπιούνε.

Είχα Θεό μου την αγάπη και κανέναν δεν φοβήθηκα,

ούτε τον ίδιο τον Θεό των τρομερών Κυκλώπων.

Εγώ με των ανθρώπων

πορεύομαι το εμπρός.

Κι όσο κι αν κλέβουν τη ζωή μου με το ένα μάτι τους,

εγώ μαζί μου δεν τους κουβαλώ

κι ούτε ποτέ μου Κύκλωπες

μες στα παλλάδια της ψυχής

δεν θα φιλοξενήσω.

Κι ας έρθει κάποτε η στιγμή

που, από μεγάλο έρωτα,

με το ένα μάτι της ψυχής,

για το νεκρό ταξίδι μου

με γόο θα θρηνήσω.

Γιώργης Π. Δρυμωνιατης.

Από την ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΟΝΤΟΤΗΤΑ