Μα τότε;

Μα τότε;

Ρωτώ τα δέντρα, τα πουλιά,

ρωτώ…ρωτώ, την αγαπώ;

Ρωτώ τον Ήλιο , το Θεό,

ρωτώ…ρωτώ, την αγαπώ;

Ρωτώ κι εμένα το μικρό,

ρωτώ…ρωτώ,  την αγαπώ;

Κι όλοι μου λένε «Ναι,

λατρεύεις την Εκείνην!»

Μα τότε πώς και τι και πού;

Ποιος μ’ είδε να πεθαίνω

για τ’ όνομά της το έκλαμπρο.

Ποιος μ’ είδε, Λευτεριώ μου

για σένανε να ζω;

Γιωργης Π. Δρυμωνιάτης

Από την ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΠΟΙΚΙΛΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ