ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΗΠΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ-ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗ
O χρόνος, ο χαζορολογάς, τα ρολόγια μ' όλα έχει χαλάσει. Ένα μόνο ρολόι που χτυπάει τικ-τάκ

είν' η καρδιά μου, που μετράει την αγάπη που πετάει στα όνειρά μου.

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣE ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΕΝΤΩΣΟΥ, Ω ΨΥΧΗ ΜΟΥ, Ν' ΑΨΗΛΩΣΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΟΝΤΟΥΣ,ΚΑΛΟΤΥΧΗ!







Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Κορίτσι που 'σαι ποίημα


Δεν ξέρω που γεννήθηκε το φως.
Μα εγώ εδώ το βρήκα,
μεγαλωμένο και λαμπρό,
υγρό και φλογισμένο.
Στα μάτια σου αντιφέγγιζε
καθώς σού τα φιλούσα
και μέσα μου μού γέννησε
'κείνο το άλλο φως
που χρόνια τώρα το έψαχνα
στα σκοτεινά του κόσμου.
Κορίτσι που 'σαι ποίημα,
για εκείνο που διψούσα,
μ’ εκείνο εκεί με πότισες,
καθώς ο χρόνος μού έφευγε
και μου έρχοσουν εσύ.

Γιώργης Π. Δρυμωνιάτης

Από την "Ολιγολογίες και Πολύλογα"

2 σχόλια:

  1. Πανέμορφο!!!
    Στους στίχους σου λάμπει το φως της αγάπης!!!
    Καλή σου μέρα Γιώργη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βούλα μου,φίλη αγαπημένη, σ' ευχαριστώ που συ με γεμίζεις με φως!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή